گوی‌های Klerksdorp اولین بار در دهه 1970 توسط معدنچیان در مجاورت Klerksdorp، شهری در استان شمال غربی آفریقای جنوبی کشف شد. این اجسام کروی از نظر اندازه متفاوت هستند و از چند میلی متر تا چند سانتی متر قطر دارند.
آنها درجه قابل توجهی از دقت و تقارن را نشان می دهند و اغلب شیارها یا برآمدگی های متحدالمرکز را در اطراف سطح خود نشان می‌دهند. این گوی‌ها عمدتاً از یک ماده معدنی کمیاب به نام هماتیت تشکیل شده‌اند که رنگ متمایز قهوه‌ای مایل به قرمز را به آنها می‌بخشد. گوی‌های Klerksdorp به دلیل قدمت قابل توجهی که تقریباً 3 میلیارد سال تخمین زده می‌شود، محققان را مجذوب خود کرده است.
این تاریخ گذاری آنها را در یک دوره زمین شناسی بسیار قبل از ظهور اشکال پیچیده حیات بر روی زمین قرار می‌دهد. خاستگاه باستانی و ویژگی‌های خاص آنها، نظریه‌ها و فرضیه‌های متعددی را در مورد شکل‌گیری و هدف آنها برانگیخته است. جالب اینجاست که گوی‌های Klerksdorp منحصر به منطقه Klerksdorp نیستند. اجسام کروی مشابهی در مناطق دیگر مانند کاستاریکا و جمهوری چک کشف شده‌است. اگرچه این کره‌ها ممکن است در ترکیب و ظاهر کمی متفاوت باشند، اما ویژگی های مشترکی دارند که منجر به گمانه زنی در مورد یک پدیده بالقوه جهانی می‌شود.
وجود کره‌های Klerksdorp باعث ایجاد نظریه‌های مختلفی شده است که در تلاش برای توضیح منشأ و هدف آنها هستند. یک فرضیه نشان می دهد که آنها نتیجه فرآیندهای زمین شناسی طبیعی مانند بتن ریزی هستند که در آن مواد معدنی در اطراف یک هسته رسوب کرده و جامد می شوند.
با این حال، منتقدان استدلال می‌کنند که دقت و تقارن نشان‌داده‌شده توسط کره‌ها با فرآیندهای شکل‌گیری طبیعی معمولی مخالف است. نظریه دیگری پیشنهاد می‌کند که کره‌های Klerksdorp بقایای تمدن باستانی یا موجودات هوشمندی هستند که در گذشته‌های دور روی زمین وجود داشته‌اند. طرفداران این ایده پیشنهاد می‌کنند که کره‌ها توسط دست‌های هوشمند ایجاد شده‌اند و ممکن است هدفی داشته باشند که هنوز درک نشده است.
با این حال، این نظریه به شدت حدس و گمان است و فاقد شواهد قطعی است. همچنین فرضیه‌ای وجود دارد که کره‌های Klerksdorp را به منشأهای فرازمینی مرتبط می‌کند. برخی گمان می‌کنند که این کره‌ها شواهدی از بازدید فرازمینی‌های باستانی یا مصنوعات فناوری به جای مانده از تمدن‌های پیشرفته هستند. در حالی که این ایده تخیل را جرقه می زند، مهم است که تا زمانی که شواهد علمی قابل توجهی ارائه نشود، با شک و تردید به آن نزدیک شویم.