چه کار یا بازی باشد که ما را از بستن کافی چشم در طول هفته باز دارد، این فرض که بتوانیم با خوابیدن در آخر هفته جبران کنیم، اشتباه است.
نتایج تحقیقات جدید به رهبری دانشگاه ایالتی پن آمریکا نشان می‌دهد که میزان سلامت قلب و عروق، از جمله ضربان قلب و فشار خون، در طول هفته بدتر می‌شود، زمانی که خواب به پنج ساعت در شب محدود می‌شود و تلاش برای جبران خواب در آخر هفته برای بازگشت این اندازه‌ها به حالت عادی، کافی نیست.
آن ماری چانگ، دانشیار بهداشت زیست رفتاری و محقق همکار این تحقیق گفت: تنها ۶۵ درصد از بزرگسالان در ایالات‌متحده به‌طور منظم هفت ساعت توصیه شده در شب می‌خوابند و شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد این کمبود خواب در طولانی مدت با بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است.
وی افزود: تحقیق ما مکانیسم بالقوه‌ای را برای این رابطه طولی نشان می‌دهد که در آن آسیب متوالی به سلامت قلب و عروق شما در دوران جوانی می‌تواند قلب شما را در آینده مستعد ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کند.
این گروه تحقیقاتی ۱۵ مرد سالم بین ۲۰ تا ۳۵ سال را برای شرکت در یک تحقیق ۱۱ روزه خواب انتخاب کردند. برای سه شب اول، شرکت‌کنندگان اجازه داشتند تا ۱۰ ساعت در شب بخوابند تا به سطح اولیه خواب برسند. برای پنج شب بعدی، خواب شرکت‌کنندگان به پنج ساعت در شب محدود شد و پس از آن دو شب جبرانی که در آن‌ها دوباره اجازه داشتند تا ۱۰ ساعت در شب بخوابند. برای ارزیابی اثرات این رژیم خواب بر سلامت قلب و عروق، محققان تعداد ضربان قلب و فشار خون شرکت‌کنندگان در حالت استراحت را هر دو ساعت در طول روز اندازه‌گیری کردند.
چانگ توضیح داد که تحقیق این گروه منحصر به‌فرد است زیرا ضربان قلب و فشار خون را چندین بار در طول روز طی مدت تحقیق اندازه‌گیری می‌کند و آنان را قادر می‌سازد تا تأثیراتی را که زمان روز ممکن است بر ضربان قلب و فشار خون داشته باشد، محاسبه کنند. به‌عنوان مثال، ضربان قلب به‌طور طبیعی هنگام بیدار شدن از خواب کمتر از اواخر روز است، بنابراین اندازه‌گیری ضربان قلب چندین بار در طول روز می‌تواند دلیل این تفاوت باشد.
گروه که شامل دیوید رایچنبرگر، محقق اصلی و دانشجوی فارغ‌التحصیل در رشته بهداشت زیستی رفتاری در دانشگاه ایالتی پن است، دریافت که ضربان قلب با هر روز تحقیق متوالی حدود یک ضربان در دقیقه افزایش یافت. به‌طور خاص، میانگین ضربان قلب پایه ۶۹ ضربه در دقیقه بود، در حالی که میانگین ضربان قلب در پایان تحقیق در روز دوم جبرانی نزدیک به ۷۸ ضربه در دقیقه شد. فشار خون سیستولیک نیز حدود ۰.۵ میلی‌متر جیوه در روز افزایش یافت. میانگین فشار خون سیستولیک پایه ۱۱۶ میلی‌متر جیوه و در پایان دوره جبرانی نزدیک به ۱۱۹.۵ میلی‌متر جیوه شد.
رایچنبرگر ادامه داد: هم ضربان قلب و هم فشار خون سیستولیک در هر روز متوالی افزایش می‌یابد و تا پایان دوره جبرانی به سطح اولیه باز نمی‌گردد. بنابراین، با وجود داشتن فرصت اضافی برای استراحت، در پایان آخر هفته تحقیق، سیستم قلبی عروقی افراد هنوز بهبود نیافته بود.
چانگ خاطرنشان کرد که دوره‌های طولانی‌تری برای جبران خواب، ممکن است برای بهبودی پس از چند شب بی‌خوابی متوالی لازم باشد.
وی گفت: خواب یک فرآیند بیولوژیکی محسوب می‌شود اما فرآیند رفتاری است که ما اغلب بر آن کنترل زیادی داریم. خواب نه تنها بر سلامت قلب و عروق ما تأثیر می‌گذارد، بلکه بر وزن، سلامت روان، توانایی ما برای تمرکز و توانایی ما برای حفظ روابط سالم با دیگران و بسیاری چیزهای دیگر نیز اثرگذار است. همانطور که ما بیشتر و بیشتر در مورد اهمیت خواب و تأثیر آن بر همه چیز در زندگی می‌آموزیم، امید من این است که بر بهبود سلامت فرد تمرکز بیشتری شود.
یافته‌های این تحقیق در مجله Psychosomatic Medicine منتشر شده است.