بررسی روند مصرف سوخت در دنیا نشان میدهد که سبد سوخت حمل و نقل کشورها از سوختهای مایع مثل بنزین و گازوئیل به سمت استفاده از سوختهای گازی مثل CNG و LNG و انرژیهای تجدیدپذیر در حال حرکت است.
اما در حال حاضر در ایران، بنزین و گازوئیل سهم بالایی در سبد سوخت داشته و سهم مابقی سوختهای پاک اندک یا تقریبا صفر است. با تداوم روند مصرف سوخت مایع در کشور، تهدید واردات بنزین و گازوئیل و ارزبری در شرایطی تحریمی افزایش مییابد و بحران ناترازی سوخت میتواند به بحرانهای اجتماعی و امنیتی تبدیل شود.
سیانجی (CNG) یک سوخت پاک از گاز طبیعی است که میتواند جایگزین بنزین و گازوئیل در سبد سوخت کشور شده و مشکل ناترازی و مصرف بالای روزانه 200 میلیون لیتر سوخت مایع را حل کند. شورای عالی انرژی نیز در سند «تامین انرژی بخش حمل و نقل کشور تا افق 1420» به تمرکز سیاستهای دولت بر توسعه CNG تاکید کرده است.
بر این اساس پیشبینی شده است که در صورت اعمال حمایتهای ویژه از صنعت CNG میزان مصرف این سوخت پاک در خودروها از 27 میلیون متر مکعب در روز در سال 98، 53.2 میلیون متر مکعب در روز در افق 1420 برسد. اما نکته اینجاست که هماکنون مصرف سیانجی حدود 23 میلیون متر مکعب بوده و حتی از هدف سال 98 نیز فاصله چشمگیری دارد.
جدول 1- سبد بهینه سوخت بخش حمل و نقل زمینی تا افق 1420 (واحد: میلیارد لیتر بنزین)
طبق آمار شرکت پخش فرآوردههای نفتی (تصویر 1)، در دولت نهم و دهم توسعه سیانجی در سبد سوخت سرعت گرفت و میزان مصرف از عدد کمتر از یک به حدود 20 میلیون متر مکعب در روز رسید. ولی با شروع دولت یازدهم تاکنون این صنعت به صورت نیمهورشکسته رها شده است.