این قصه تلخ مربوط به زنی به نام «مریم محمدی» است. او در تابستان ۱۳۵۶ هنگامی که داریوش داشت رو صحنه ترانه می‌خواند؛ به روی سن رفت و لیوان اسیدی را به صورت او پاشید.