اتاق خواب کوچکی که به احتمال زیاد نزدیک به ۲۰۰۰ سال پیش توسط بردگان مورد استفاده قرارگرفته می‌شد، در یک ویلای رومی در نزدیکی پمپئی در ایتالیا کشف شد.

این اتاق در ویلای چیویتا جولیانا (Civita Giuliana) و در فاصله ۶۰۰ متری شمال دیوارهای ویرانه‌های پمپئی قرار دارد.

داخل این اتاق دو تخت مشاهده شد که یکی از آن‌ها دارای تشک است. علاوه بر این، دو محفظه کابینتی کوچک به همراه چند کوزه‌ و ظروف سرامیکی هم بود که از داخل آن‌ها بقایای دو موش معمولی و یک موش صحرایی به دست آمد.

این جزئیات بار دیگر بر شرایط نابسامان و بهداشت ضعیف طبقات محروم جامعه در آن دوران صحه می‌گذارد. اما آنچه قابل ذکر است این است که هیچ نشانه‌ای از میله، قفل یا زنجیر برای به بند کشیدن ساکنان این اتاق یافت نشد.

 

اثاثیه این اتاق از طریق تکنیک منحصر به فرد قالب‌گیری که منحصرا در ویرانه‌های پمپئی در همان نزدیکی به کار گرفته می‌شود، بازسازی شد.

به دلیل فوران سال ۷۹ پس از میلاد مسیح، همه چیز توسط ابر آذرآواری (جریانی از گاز داغ و سنگ) احاطه شد و متعاقبا به خاک جامد تبدیل شد. همان طور که مواد آلی به مرور زمان تجزیه می‌شوند، در داخل زمین فضاهای خالی ایجاد می‌کنند که پس از پر شدن با گچ، شکل اصلی خود را آشکار می‌کنند.

گابریل زوکتریگل، مدیر پارک باستان شناسی پمپئی در این زمینه توضیح داد که «امکان ساخت قالب‌ها، یعنی پر کردن فضاهای خالی باقی مانده در لایه خاکستر ناشی از فوران کوه آتشفشان وزوو با گچ، این امکان را فراهم کرده تا به یک تصویر تقریبی از اتاقی که احتمالا خدمتکاران و برده‌ها در آن زندگی می‌کنند برسیم.»

فعالیت‌های حفاری در ویلای چیویتا جولیانا به سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ باز می‌گردد؛ البته پس از این که مقام‌های مجری قانون متوجه وجود حفاری‌های غیرمجاز و غارت در این محل می‌شوند، در سال ۲۰۱۷ بار دیگر حفاری‌ها در این محل از سر گرفته می‌شود.