محققان آلمانی می‌گویند انجام برخی کارها مانند 15 دقیقه پیاده روی کردن یا استفاده از پلگان به جای آسانسور می‌تواند از کوچک شدن مغز و زوال عقل جلوگیری کرده و به سلامت مغز کمک کند.
هرچند به‌طور کلی می‌دانیم که ورزش از جهات زیادی برای سلامت انسان‌ها مفید است، اما دانشمندان همچنان به جنبه‌های جالب و جدیدی در این رابطه می‌پردازند. حالا تیمی از محققان آلمانی دریافته‌اند که حتی تغییرات جزئی در فعالیت بدنی منظم انسان‌ها، مانند بالا رفتن از پله‌ها به جای آسانسور نیز می‌تواند با کاهش حجم مغز ناشی از افزایش سن مقابله کند.
دانشمندان تاکنون در تحقیقات خود نشان داده‌اند که ورزش می‌تواند به مبارزه با برخی از اثرات پیری کمک کند. این تحقیقات شامل مطالعاتی می‌شود که نشان می‌دهد فعالیت بدنی منظم می‌تواند خاصیت ارتجاعی قلب را حفظ کند، اختلالات شناختی خفیف را کاهش دهد و هورمون‌هایی را تولید کند که از آلزایمر و زوال عقل جلوگیری می‌کند. حالا دانشمندان مرکز آلمانی بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی (DZNE) با بررسی تاثیرات ورزش بر مناطق خاصی از مغز، شواهد جدیدی در این زمینه ارائه کرده‌اند.
فابین فاکس، محقق اصلی این پژوهش توضیح می‌دهد:
«در تحقیقات قبلی، مغز معمولا به عنوان یک کل در نظر گرفته می‌شد. هدف ما این بود که نگاهی دقیق‌تر به مغز بیندازیم و متوجه شویم که فعالیت بدنی در کدام مناطق مغز بیشترین تاثیر را دارد.»
دانشمندان برای انجام این کار، از داده‌های بیش از 2500 فرد 30 تا 94 ساله استفاده کرده‌اند که شامل تجزیه‌و‌تحلیل حجم مغز و ضخامت قشر آن از طریق MRI و ارزیابی فعالیت بدنی آن‌ها می‌شود. همچنین شرکت‌کنندگان در این آزمایش مجبور شدند تا به مدت هفت روز روی ران خود یک شتاب سنج پوشیدنی را متصل کنند.
تاثیر فعالیت بدنی بر مناطق مختلف مغز انسان‌ها
در ادامه آن‌ها متوجه شدند که فعالیت بدنی تاثیر قابل‌توجهی بر تقریبا تمام مناطق مغز انسان‌ها دارد. فاکس توضیح می‌دهد:
«به‌طور کلی، می‌توان گفت هرچه فعالیت بدنی بیشتر و شدیدتر باشد، مناطق مغز از نظر حجم یا ضخامت قشر مغز بزرگتر است. به‌ویژه، ما این مورد را در هیپوکامپ مشاهده کردیم که مرکز کنترل حافظه در نظر گرفته می‌شود.»
احمد عزیز، دیگر محقق این پژوهش توضیح می‌دهد که حتی تغییرات رفتاری کوچک، مانند 15 دقیقه پیاده‌روی در روز یا بالا رفتن از پله‌ها به جای آسانسور، می‌تواند تاثیر مثبت قابل‌توجهی بر مغز داشته باشد و به‌طور بالقوه با کاهش مواد مغزی مرتبط با افزایش سن و ایجاد اختلالا عصبی مقابله کند.