در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ بود که ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی برای تامین کالا‌های واسط اساسی حذف شد و در نتیجه قیمت اقلام اساسی در بازار با رشد قابل توجهی مواجه شد.  بهای روغن، ماکارونی، گوشت و مرغ و شکر و کالا‌های وابسته به آرد و ... همگی در این پروسه با افزایش قابل توجه قیمت روبرو شدند. بهای هر بطری روغن مایع ۹۰۰ گرمی در شهریور ماه سال ۱۴۰۰ برابر با ۲۵ هزار تومان بود، اما حالا با مانور قابل توجه بر سر کاهش قیمت این کالا در هفته‌های اخیر، بهای این کالای اساسی به حدود ۶۵ هزار تومان رسیده است.  قیمت هر کیلو مرغ در شهریور ماه سال ۱۴۰۰ در حدود ۲۹ هزار تومان بود که این رقم در سال ۱۴۰۲، در شرایط کنونی به حدود ۸۰ هزار تومان رسیده است.  در عین حال بهای هر کیلو گوشت نیم شقه ران گوسفندی نیز از ۱۳۹ هزار تومان در شهریورماه سال ۱۴۰۰ به ۴۳۰ هزار تومان در شرایط کنونی افزایش یافته است. بهای هر کیلو برنج نیز در این مقطع زمانی دو برابر شده و از محدوده ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان به ۷۵ تا ۸۵ هزار تومان افزایش یافته است.  بهای سایر اقلام نیز روندی افزایشی را شاهد است.

هر چند دولت سیزدهم مسیر حرکت خود را درست ارزیابی می‌کند، اما هنوز نتوانسته است تورم بالاتر از چهل درصد را با کاهشی ملموس و محسوس مواجه نماید. افزایش هزینه خوراک و مسکن در ایران، رفاه خانوار‌ها را با کاهش شدید مواجه کرده و برآورد‌ها نشان می‌دهد بخش مهمی از درآمد خانوار سهم تامین هزینه‌های مسکن و غذاست و در نتیجه سایر امور در طبقه متوسط و خانوار‌های معمولی گم شده است.