واشنگتن‌پست نتایج یک تحلیل در ماه گذشته را منتشر کرد که در بررسی زنانی که «طول عمر استثنایی» دارند و تا سنین ۹۰ تا ۹۵ سالگی یا حتی ۱۰۰ سالگی زندگی می‌کنند، به عامل این زندگی طولانی اشاره داشت؛ حفظ وزن ثابت در چندین دهه.

تحقیقی که در مجله‌ «گرنتولوژی:سریز ای» (Gerontology: Series A) منتشر شد، داده‌های مربوط به ۵۴ هزار و ۴۳۷ زن را از طریق طرح بهداشت زنان‌ــ تحقیق بلندمدتی که در دهه ۱۹۹۰ آغاز شد‌ــ  بررسی و تحلیل کرد.  زنان موردمطالعه در ۱۹ فوریه ۱۹۳۲ یا قبل از آن متولد شده بودند و محققان وزن آن‌ها را هنگام شروع برنامه، در سال سوم و در سال دهم برنامه بررسی کردند.  آنان دریافتند زنانی که وزن بدنشان در طول سال‌ها ثابت مانده بود، ۱.۲ و ۲ برابر بیشتر شانس زنده ماندن تا ۹۰ سالگی را داشتند؛ حتی بیشتر از آن‌هایی که وزن کم کرده بودند.  زنانی که پنج درصد یا بیشتر وزن بدنشان را در طول سه سال اول تحقیقات از دست دادند، ۳۳ درصد شانس کمتری برای زنده ماندن تا ۹۰ سالگی داشتند، ۳۵ درصد کمتر احتمال داشت تا ۹۵ سالگی زنده بمانند و نسبت به همتایانشان که وزنشان ثابت بود، ۳۸ درصد کمتر احتمال داشت ۱۰۰ سال عمر کنند.  البته اینکه زنان عمدا وزن کم کنند یا اینکه در طی زمان و به طور طبیعی کاهش وزن داشته باشند، بسیار مهم است.  احتمال طول عمر افرادی که ناخواسته وزنشان کاهش یافته بود تا سن ۹۰ سالگی، در مقایسه با سایر افراد در این مطالعه، ۵۱ درصد کمتر بود.  محققان می‌نویسند: «افزایش وزن در طول دوره مطالعه با زنده ماندن تا سنین بالا ارتباط قابل‌توجهی نداشت.»  البته پژوهشگران معتقدند هنوز تحقیقات کافی در این زمینه انجام نشده است و برای کشف ارتباط بین مشکلات مربوط به سلامتی و کاهش وزن در جمعیت‌های مختلف نژادی و قومی باید تحقیقات بیشتری صورت گیرد.