نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که ورزش متوسط تا شدید بین ساعت ۷ صبح تا ۹ صبح بهترین زمان برای کاهش وزن است. محققان دانشگاه فرانکلین پیرس ایالات‌متحده دریافتند، افرادی که در اوایل صبح ورزش می‌کنند، شاخص توده بدنی (BMI) و دور کمر کمتری دارند. جالب اینجاست که این گروه در بین ورزشکاران صبح، ظهر و عصر بی‌تحرک‌ترین افراد بودند. دکتر ربکا کروکوفسکی، روانشناس بالینی می‌گوید: «این تحقیق جدید هیجان‌انگیز است و با یک نکته رایج برای رسیدن به اهداف ورزشی مطابقت دارد یعنی برنامه ورزش صبحگاهی قبل از ایمیل، تماس‌های تلفنی یا جلساتی که ممکن است حواس شما را پرت کند». دکتر تانگ و ما، استادیار گروه علوم بهداشتی در دانشگاه فرانکلین پیرس می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که الگوی روزانه فعالیت بدنی متوسط تا شدید می‌تواند بعد مهم دیگری برای توصیف پیچیدگی حرکت انسان باشد». مطالعه ما ابزار جدیدی برای بررسی الگوی فعالیت بدنی روزانه و بررسی تاثیر آن بر نتایج سلامتی ارائه کرد. از نظر تاریخی، بیشتر تحقیقات بر فراوانی، شدت و مدت فعالیت بدنی متمرکز بوده و تعداد کمی در نظر گرفته‌اند که چگونه زمان تمرین ممکن است بر نتایج آن تاثیر بگذارد. همچنین قبلا مشخص نبود که آیا دستیابی به ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید در هفته، بدون توجه به زمان انجام آن، همان اثر کاهش‌دهنده چاقی را دارد یا خیر. برای رسیدگی به این موضوع، محققان داده‌های ۵۲۸۵ فرد را از چرخه‌های سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ بررسی سلامت و تغذیه ملی توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تجزیه و تحلیل کردند. برای اهداف این مطالعه که در مجله Obesity منتشر شد، فعالیت روزانه شرکت‌کنندگان به دسته‌های صبح، نیمه روز و عصر تقسیم شد. ورزشکاران صبحگاهی نه تنها دارای شاخص توده بدنی و دور کمر کمتری بودند، بلکه رژیم غذایی سالم‌تری را گزارش کردند و نسبت به سایر گروه‌ها کالری کمتری نسبت به وزن بدن مصرف کردند. به طرز جالبی، گروه صبحگاهی زمان بی‌تحرکی بیشتری را ثبت کردند اما معیارهای سلامت برتر آنان همچنان ادامه داشت. از نظر جمعیتی، ورزشکاران صبحگاهی به‌طور متوسط ۱۰ تا ۱۳ سال از شرکت‌کنندگان در دو گروه دیگر مسن‌تر بودند. این گروه همچنین شامل درصد بیشتری از زنان و عمدتا سفید پوست غیر اسپانیایی بودند. اکثر آنها مدرک دانشگاهی یا بالاتر داشتند و اکثریت قابل توجهی هرگز از تنباکو یا الکل استفاده نکرده بودند. کروکوفسکی می‌گوید: «مشخص نیست، آیا افرادی که صبح‌ها به‌طور مداوم ورزش می‌کنند ممکن است به‌طور سیستماتیک با افرادی که در زمان‌های دیگر ورزش می‌کنند به روش‌هایی که در این مطالعه اندازه‌گیری نشده است، متفاوت باشند یا خیر». کروکوفسکی ادامه داد: «به‌عنوان مثال، افرادی که صبح‌ها به‌طور منظم ورزش می‌کنند، می‌توانند برنامه‌های قابل پیش‌بینی‌تری داشته باشند، از جمله احتمال کمتری دارد که شیفت‌کاری یا کمتر مسئولیت‌های مراقبتی که مانع ورزش صبحگاهی می‌شود، داشته باشند.» برنامه‌های قابل پیش‌بینی می‌توانند اثرات مفید دیگری مانند طول/کیفیت خواب و سطح استرس بر وزن داشته باشند که در این مطالعه اندازه‌گیری نشدند. به‌علاوه، افراد سحرخیز که به‌طور مداوم برای ورزش صبحگاهی به‌اندازه کافی زود بیدار می‌شوند، ممکن است از نظر بیولوژیکی با همتایان شب‌زنده‌دار خود متفاوت باشند. پروفسور کروکوفسکی، مدیر مشترک مرکز عدالت سلامت مبتنی بر جامعه، دانشگاه ویرجینیا، دانشکده پزشکی، گروه علوم بهداشت عمومی، در این تحقیق شرکت نکرده است.