این سوراخ به تنظیم فشار وارد شده از کابین به شیشه های پنجره کمک می‌کند و این اطمینان را به وجود می‌آورد که اگر پنجره شکسته شود ابتدا شیشه بیرونی فرومی‌ریزد. بنابراین بهتر است به هیچ وجه به این سوراخ دست نزنید و آن را نپوشانید تا زمانی که در هوا هستید بتواند کار خود را به‌طور موثری انجام بدهد.

به نظر می‌رسد که این اطلاعات که به تازگی در فضای مجازی دست به دست می‌شود ذهن کاربران را بسیار مشغول کرده است. بسیاری اعتراف کردند که تا به حال هرگز متوجه این سوراخ‌ها نشده بودند و برخی دیگر این سوال را مطرح کردند که چه اتفاقی می‌افتد اگر همه مسافران این سوراخ ها را مسدود کنند.

زمانی که این اختراع در سال ۱۹۹۷ توسط شرکت آلمانی Daimlerchrysler Aerospace Airbus ثبت شد، این‌طور توضیح داده شد که این مجرای هوا به حفظ فشار اتمسفر خارجی داخل شیشه ها کمک می‌کند.

درون هواپیما هوا توسط موتورهایی تحت فشار قرار می‌گیرد که هنگام حرکت از طریق مجموعه ‌ای از فن‌ها آن را فشرده می‌کنند. برای حفظ فشار کابین، حتی در ارتفاعات بالا، این هوای ورودی با استفاده از چیزی که دریچه خروجی نامیده می‌شود داخل کابین نگهداری می‌شود و به روشی مشابه نحوه باد کردن تایر عمل می‌کند. هوای پرفشار به داخل کابین پمپاژ می‌شود و این هوا از متراکم سازی موتورها می‌آید.

سنسورها میزان فشار داخل کابین را اندازه گیری می‌کنند و این دریچه، هوا را به میزانی آزاد می‌کند که این فشار کنترل شود. هنگامی که هواپیما ثابت است این دریچه باز است و تنها زمانی شروع به بسته شدن می‌کند که هواپیما از روی زمین بلند شود.

به دلیل کمبود اکسیژن در ارتفاعات، هواپیما باید به گونه‌ای تحت فشار باشد که برای مسافران راحت و ایمن باشد. فشار کم، نقطه جوش درون بدن را کاهش می‌دهد و این می‌تواند باعث جوشیدن خون و اشک شود.

هواپیماها آنقدر بالا نمی‌روند اما ارتفاع پرواز آنها معمولا بالاتر از قله اورست است و هوای کابین را از موتورها می‌گیرند. این موتورها زمان خود را صرف فشرده سازی هوا در جلوی هواپیما برای ایجاد نیروی رانش می‌کنند اما در این فرآیند مقداری از آن هوا را نیز خارج می‌کنند، رطوبت را می‌گیرند و برای تامین فشار آن را به داخل کابین پمپاژ می‌کنند.

فشار هواپیماها در داخل بیشتر از بیرون است و این تغییر فشار همان چیزی است که باعث می‌شود افراد حین پرواز در گوش‌های خود احساس گرفتگی کنند. برای کنترل این فشار، پنجره‌های هواپیماهای تجاری معمولا از سه جداره بیرونی، میانی و داخلی و از جنس شیشه و اکرلیک ساخته می‌شوند.

این سوراخ های کوچک به کنترل اختلاف فشار کمک کرده و آن را به جای شیشه داخلی به سمت شیشه بیرونی هدایت می‌کند. اگر این سوراخ وجود نداشت تمام فشار داخل کابین به شیشه داخلی وارد می‌شد. در صورتی که این فشار شیشه را منفجر کند، قاب داخلی همچنان آنقدر قوی است که بتواند فشار را حفظ کند.