کسانی که فکر میکنند حضور در رأس استقلال و پرسپولیس سراپا خوشبختی و نعمت است درک درستی از مدیریت در این دو باشگاه ندارند؛ جایی که پول نیست و حاشیه از سر و کول آن بالا میرود.
اگر دوست دارید جای درویش باشید ابتدا نگاه کنید به شرایط و حال و روز او در این دو ماه یا لاقل همین دو روز، شاید که در تصمیمتان تجدید نظرکنید!
خروج از هیات مدیره
رفتن معاون باشگاه
نگرفتن بازیکن جدید و فشار هواداران و مربیان
آمدن وزیر جدید
بیپولی
یحیی گلمحمدی و داستان ماندن
بازیکنان و آپشنها و قراردادها و طلبها
علیرضا بیرانوند!
رفتن آلکثیر و نداشتن گلر و مهاجم
هوادار متمول
مصدومیتها
رونالدو!
فقط یک خاطره را به یاد بیاورید که چطور درویش مجبور شد بعد یک جلسه کت را روی سرش بکشد و از دست خبرنگاران فرار کند! و حالا به ماجراهای دو روز اخیر نگاه کنید؛
شکایت سپاهان
استعفای سرمربی
دعوت دوباره کمیته اخلاق
قبول نکردن معاونت توسط استیلی
حمله پروین
کسر امتیاز بابت هزینهها
ما نمیدانیم که رضا درویش باز هم میتواند از مهلکه تازه به سلامت عبور کند یا اینکه این بار این تونل فشار و وحشت مقابل درب خروجی تمام میشود؛ اما این واقعیت قابل انکار نیست که «تحمل» این شرایط کار هر کسی نیست، چه رسد به «مدیریت» آن!