سبلان یک قله آتشفشانی است و ارتفاع قله آن به ۴۸۱۱ متر می‎رسد که بر فراز آن، دریاچه زیبایی قرار دارد.

اگرچه سبلان در بیشتر ماه‌های سال پوشیده از برف و یخ است، اما آب‌گرم‌های طبیعی فراوانی در دامنه‌ این کوهستان وسیع وجود دارد که زبانزد هستند.

کوه سبلان در فرهنگ مردم منطقه نیز جایگاه والایی دارد. بسیاری این کوه را محل تولد زرتشت می‎دانند.

چرا که در کتاب‎های گوناگون به پایین آمدن زرتشت از این کوه اشاره می‎شود. جایگاه فرهنگی این قله در میان مردم منطقه به حدی است که به نام آن، قسم یاد می‎کنند.

کوه سبلان کجاست

آدرس: استان اردبیل، ۳۵ کیلومتری شهر اردبیل، ۲۵ کیلومتری شهرستان مشگین شهر

• مسیر اول: برای دسترسی به مسیر صعود شمالی قله سبلان، باید از شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشگین‌ شهر، جانب جنوب بروید تا به آبگرم شابیل برسید. از آبگرم شابیل می‌توانید با خودرو خود را به پناهگاه سبلان برسانید. همچنین لندرورهای کرایه‌ای برای این مسیر وجود دارد. اگر هم ترجیح می‌دهید کمی بیشتر ورزش کنید، می‌توانید مسیر را پیاده بروید. طی مسیر با ماشین حدود نیم ساعت و به‌صورت پیاده چهار تا پنج ساعت طول می‌کشد.

• مسیر دوم: برای دسترسی به مسیر صعود جنوبی سبلان، باید از پیست اسکی آلوارس حرکت خود را آغاز کنید. این پیست از سرعین حدود ۳۰ کیلومتر فاصله دارد و مسیر آن آسفالت است. حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر پیش از رسیدن به پیست آلوارس، راهی شوسه در سمت چپ به چشم می‌خورد که به عشایر تعلق دارد و در امتداد کوه بالا می‌رود. این مسیر را می‌توانید با ماشین شاسی‌بلند یا به‌صورت پیاده طی کنید تا به محل چای گوزی برسید. اولین چادر عشایر در این محل واقع شده است. طی مسیر با ماشین حدود ۲۰ دقیقه و به‌صورت پیاده حدود دو ساعت به طول می‌انجامد.
• مسیر سوم: برای دسترسی به مسیر صعود غربی کوه سبلان، در مسیر تهران به مشگین شهر، خود را به سه‌راهی لاهرود برسانید. از آنجا باید به‌سمت آبگرم شابیل حرکت کنید. با هماهنگی قبلی می‌توانید برای طی این مسیر از لندرورهای محلی استفاده کنید. پس از شابیل، وارد جاده‌ای خاکی شوید تا به دریاچه قارا گول برسید. مسیر صعود از این نقطه آغاز می‌شود.

درجه سختی کوه سبلان

مسیر شمال‌شرقی قله سبلان (پناهگاه سبلان)

مسیر شمال‌شرقی قله سبلان متداول‌ترین مسیر صعود سبلان است و بهترین مسیر برای کوهنوردان مبتدی به شمار می‌آید.

پناهگاه سبلان در ارتفاع ۳,۷۰۰ متری قرار دارد و با ماشین می‌توان به آن رسید. مسیر پناهگاه تا قله نیز پاکوب و مجهز به پرچم‌های راهنما است.

طی فاصله پناهگاه تا قله سبلان، بسته به سرعت حرکت، چهار تا پنج ساعت به طول خواهد انجامید.

مسیر جبهه جنوبی قله سبلان

مسیر جبهه جنوبی قله سبلان فاقد پناهگاه یا جان‌پناه است و تنها گزینه اقامت آن شب‌مانی در کنار چادرهای عشایر محسوب می‌شود.

مسیر اصلی صعود از کنار چای گوزی آغاز می‌شود و دو مسیر برای دسترسی به قله موجود است.

بیشتر صعودها از مسیر اول انجام می‌شود که از منطقه قره مسجد می‌گذرد و طی آن حدود پنج تا ۶ ساعت زمان لازم دارد. مسیر دوم دشوارتر است و کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مسیر جبهه غربی قله سبلان

مسیر جبهه غربی قله سبلان از دریاچه‌ قارا گول آغاز می‌شود و پس از عبور از هرم چال و یخچال بزرگ، به پناهگاه غربی و در نهایت به قله‌های سبلان می‌انجامد.

جان‌پناه غربی در ارتفاع ۴,۲۰۰ متری و سنگ عقاب در این مسیر واقع شده‌اند.

در نظر داشته باشید که شن اسکی بعد از جان‌پناه تا قله می‌تواند انرژی زیادی را هنگام صعود بگیرد و هنگام بازگشت نیز مخاطره‌آمیز باشد.

عمق دریاچه بالای کوه سبلان

قله سبلان، سومین قله مرتفع در کشورمان ایران است که از نظر نوع آتشفشان ها، جزو آتشفشان های خاموش به حساب می آید.

هر چند مرتفع ترین دریاچه های دنیا در کشورهای شیلی، آرژانتین و تبت قرار گرفته اند اما دریاچه سبلان را هم به نوعی می توان جزو مرتفع ترین دریاچه های دنیا دانست.

متاسفانه در میان لیستی که از مرتفع ترین دریاچه های جهان بیرون آمده است نام دریاچه سبلان دیده نمی شود.

چرا که هنوز چندان که باید در میان مردم شناخته شده نیست و حتی می توان بیان نمود که در جوامع جهانی کمتر کسی از وجود آن خبر دارد.

با این حال، این دریاچه با قرارگیری درست در نوک قله و در ارتفاع ۴۸۱۱ می تواند به راحتی در میان مرتفع ترین دریاچه ها قرار گیرد.

در نتیجه این دریاچه مابین دریاچه سیبینوکوچا در پرو با ارتفاع ۴۸۳۵ متر و دریاچه ماناسارووار در تبت با ارتفاع ۴۷۲۷ متر قرار می گیرد.

با این وجود بسیاری از دریاچه هایی که در لیست مرتفع ترین دریاچه های جهان قرار گرفته اند، دقیقا در نوک قله کوهی آتشفشانی قرار نگرفته اند و از بابت زمین شناسی و از این نظر می توان دریاچه سبلان را موردی استثنایی دانست.

دریاچه سبلان بر بالای قله سلطان سبلان که به زبان ترکی به آن سلطان ساوالان نیز گفته می شود، قرار گرفته است.

دریاچه سبلان، دریاچه ای آتش فشانی به شکل بیضی بوده که عمق تقریبی ۴۰ متر دارد. در نتیجه عمق آن یکی از دلایل منحصر به فرد بودن این دریاچه است.

ابعاد دریاچه ۱۴۰ در ۸۰ متر است که اگر در قسمت جنوبی آن بایستید، ۲۵ متر از سطح دریاچه را می توانید اندازه گیری کنید.

همچنین قسمت جنوبی این دریاچه به دلیل اینکه در تمام طول سال، آفتاب بر آن نمی تابد دارای پوشش برف و یخچال است.

صخره ها و سنگ های آتشفشانی عظیمی دور تا دور دریاچه را پوشش داده اند که از جنس بازالت، آندزیت و تراکیت بوده و نا درون دریاچه امتداد یافته اند.

در نتیجه هیچ شیاری درون دریاچه وجود ندارد و آب آن از بارش باران و آب شدن برف قله تامین می شود.

درون دریاچه سبلان هیچ موجود زنده ای زندگی نمی کند.

چرا که آب آن، جزو آبهای بسیار سبک سولفاته کلسیت سدیک بوده و در نتیجه دارای سلیس فراوان است.

این موضوع به شفافیت و آینه ای شدن سطح دریاچه کمک کرده است. آب دریاچه در تمام طول سال به جز ماه های تابستان از اوایل تیر تا اوایل شهریور یخ بسته است.