اغلب وقتی حس تنهایی ما را فرامی‌گیرد به کنجی می‌خزیم تا غرق در دنیای افکار خود شویم یا حداکثر دوستان نزدیک و معتمد خود را برای غمخواری فرامی‌خوانیم تا مرهم موقتی بر درد ما بگذارند اما درمان مقطعی و نیافتن راه‌حلی دائمی برای آن در دراز مدت، علاوه بر اینکه عوارض روحی برای انسان ایجاد می‌کند، سبب بروز اختلالات جدی جسمی و ظاهری روی فرد می‌شود.
تنهایی و غم طولانی مدت، سلامت انسان را به طور جدی تهدید می‌کند و سبب روند پیری فرد را تسریع می‌کند، اثرات مخرب این مسئله حتی می‌تواند بیش از کشیدن مداوم سیگار باشد، موضوعی که پژوهشی علمی منتشر شده در مجلۀ Aging-US آن را تأیید می‌کند.
یکی از موضوعاتی که سهم زیادی در بروز ضعف و بیماری‌های مرتبط با کهن‌سالی دارد، آسیب‌های مولکولی انباشته شده است، این آسیب‌های در پاره‌ای موارد سبب بروز پیری زودرس در انسان می‌شوند اما کمی دقت می‌تواند مانع بروز چنین شرایطی گردد.
گروهی از پرسنل شرکت دیپ لانگویتی (Deep Longevity) همراه با تعدادی از محققان آمریکایی و چینی دربارۀ تأثیر عواملی همچون تنهایی،خواب بی‌قرار و احساس ناراحتی بر تسریع فرآیند پیری زودرس تحقیق کرده‌اند که نتایج آن در مجلۀ AU منتشر شده است.
محققان مذکور با بررسی خروجی‌های اطلاعاتی داده‌های خونی و بیومتریکی ۱۱ هزار و ۹۱۴ بزرگسال چینی سازۀ جدیدی از فرآیند پیری را مدل‌سازی کردند، یافته‌های این پژوهش علمی به رغم این که دور از انتظار نبود اما همه را شگف‌زده کرد.
نتایج این پژوهش علمی نشان داد که مؤلفه‌های رواشناسی و اجتماعی نیز تأثیر زیادی بر سلامت افراد دارد، براساس داده‌های علمی تحقیق انجام شده عدم پایداری وضعیت روحی سبب می‌شود تا سن بیولوژیکی انسان بیش از زمانی که سیگار می‌کشد، افزایش پیدا کند!
البته پژوهش علمی حاضر یافته‌های قابل انتظاری نیز داشته است از جمله اینکه بیماران دارای سوابق عارضه‌هایی همچون سکته مغزی، بیماری‌های کبدی و ریوی دچار پیری زودرس می‌شوند، عوامل دیگری هم بر تسریع فرآیند پیری اثر گذار هستند از جمله زندگی مجردی و زیست در مناطقی که دسترسی کمتری به خدمات پزشکی دارند.
عوامل روانی و اجتماعی تأثیر زیادی بر سلامت انسان دارند اما معمولاً از مطالعات سلامت مدرن حذف می‌شوند، این مسئله‌ای است که مانوئل فاریا از دانشگاه استنفورد به آن اشاره می‌کند.
