علیرضا زالی در چهارمین همایش کشوری سلیاک که در به گزارش محیا نیوز، تالار امام خمینی (ره) دانشکده پزشکی برگزار شد، اظهار امیدواری کرد که دغدغههای بیماران مبتلا به سلیاک و خانوادههای آنان به واسطه این همایش با پژواک بیشتری شنیده شود و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز بتواند در راستای مسؤولیت اجتماعی خود بخشی از آلام این بیماران را بزداید.
زالی با بیان اینکه بیماری سلیاک و بیماریهای ناشی از گلوتن مسأله مهمی است، گفت: در کشور ما نیز مدتی است که این بیماری بیش از گذشته مورد توجه جامعه پزشکی قرار گرفته است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سلیاک را یک بیماری مرموز و پیچیده توصیف کرد و گفت: متاسفانه در بسیاری از موارد تشخیص این بیماری به سختی صورت میگیرد و زمانی بیماری محرز میشود که بخشهای زیادی از پرزهای روده به صورت برگشتناپذیری آسیب خوردهاند، بنابراین آگاهی درباره پیشگیری از این بیماری در سطوح عمومی و سطوح پزشکی از اهمیت زیادی برخوردار است.
زالی با بیان اینکه بسیاری از افراد برای توصیف این بیماری از مدل کوه یخ استفاده میکنند، افزود: وقتی در یک اقیانوس یک کوه یخی دیده میشود، به این معناست که بخش بسیار بزرگتری از این کوه در زیر آب وجود دارد، در مورد بیماری سلیاک نیز این مثال صدق میکند و آنچه که در مورد پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری سلیاک دیده میشود تنها بخش قلیلی از کل سناریوی جمعیتی ماست.
وی با تأکید بر اهمیت تشخیص زودهنگام بیماری سلیاک، یادآور شد: در بسیاری از بیمارانی که به مراکز درمانی مراجعه میکنند، پرزهای روده از بین رفته است، در صورتی که اگر این بیماران در مراحل اولیه بیماری مراجعه کنند هنوز تغییرات برگشتناپذیر اتفاق نیفتاده است و با اتخاذ یک رژیم غذایی و الگوی مناسب برای زندگی میتوان از بخش زیادی از مشکلات ناشی از این بیماری جلوگیری کرد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه بیماری سلیاک را میتوان به خاطر تنوع علائم و عوارض طولانی مدت آن یک بیماری هزار چهره نامید، گفت: تقریبا هیچ بخشی از ارگانها، اعضا و جوارح انسان وجود ندارد که در جریان این بیماری به عوارض آن گرفتار نشود.
وی اضطراب، افسردگی، تغییرات خلقی، اختلال در حافظه، تمرکز، بیش فعالی در کودکان، آفتهای دهانی دردناک، تخریب دندانها، عوارض پوستی، مشکلات اسکلتی و کم خونی مزمن را از جمله عارضههای سلیاک عنوان کرد و گفت: عوارض سلیاک تنها در سیستم گوارش ما محصور نیست.