به گزارش محیانیوز، برگ‌های کاهو می‌توانند طعم و مزه و سلامت بسیاری از غذا‌های لذیذ مانند ساندویچ، سالاد، پیش غذا و ... را تقویت کنند. اما نگهداری و تازه نگه داشتن کاهو کار ساده‌ای نیست و مصرف کاهوی کهنه یا فاسد می‌تواند برای سلامت خطرناک باشد.
بزرگ‌ترین چالش با این سبزی برگ‌دار، حفظ تازگی و بافت ترد آن است، که ممکن است کار سختی به نظر برسد، زیرا برگ‌های کاهو وقتی در معرض رطوبت یا هوا قرار می‌گیرند بافت خود را از دست می‌دهند. در این مطلب چند ترفند ساده برای تازه نگه داشتن کاهو برای مدت طولانی آورده شده است.
شستن و خشک کردن
شستن برگ‌های کاهو در آب سرد یک راه آسان برای نگهداری از این برگ‌ها است. این برگ‌ها را به آرامی در آب سرد بشویید و قبل از نگهداری از خشک شدن کامل آن‌ها اطمینان حاصل کنید. رطوبت بیش از حد می‌تواند منجر به رشد باکتری‌ها و پژمردگی کاهو شود.
نگهداری در کیسه پلاستیکی
برگ‌های شسته و خشک کاهو را در یک کیسه پلاستیکی مخصوص مواد غذایی یا یک کیسه پلاستیکی معمولی تمیز قرار دهید. می‌توانید با استفاده از چنگال سوراخ‌های کوچکی در یک کیسه پلاستیکی معمولی ایجاد کنید یا از کیسه‌های نگهداری مخصوص محصولات غذایی با سوراخ‌های داخلی استفاده کنید. سوراخ‌ها اجازه خروج رطوبت اضافی را می‌دهند و از خیس شدن برگ‌ها جلوگیری می‌کنند.
استفاده از دستمال کاغذی
یک ظرف نگهداری مواد غذایی را با دستمال کاغذی بپوشانید و کاهو را روی آن قرار دهید. دستمال کاغذی به جذب رطوبت باقی مانده و خشک نگه داشتن برگ‌ها کمک می‌کند. اگر دستمال کاغذی مرطوب شد آن را عوض کنید.
کوتاه کردن ساقه
انتهای ساقه برگ‌های کاهو را قبل از نگهداری کوتاه کنید. این کار رطوبت را به حداقل می‌رساند و از پژمرده شدن برگ‌ها جلوگیری می‌کند. همچنین می‌توانید در ظرف را محکم ببندید تا گردش هوا کاهش یابد و فرآیند اکسیداسیون کند شود. اکسیداسیون همان اتفاقی است که باعث قرمز شدن کاهو و تغییر رنگ آن می‌شود؛ اما ربطی به از بین رفتن تردی آن ندارد. در هر صورت، اکسیداسیون چیزی نیست که نگران آن باشید. تا زمانی که کاهوی تازه بخرید و ظرف چند روز استفاده کنید، مشکلی پیش نمی‌آید.
دور نگه داشتن از معرض اتیلن
کاهو را از میوه‌ها و سبزیجات اتیلن زا دور نگه دارید، زیرا قرار گرفتن در معرض گاز اتیلن می‌تواند پژمردگی کاهو را تسریع کند. گاز اتیلن، نوعی هورمون گیاهی مهم و طبیعی است که رشد و پیری گیاهان را تنظیم می‌کند. گاز اتیلن به طور معمول توسط اکثر میوه‌ها و سبزیجات به مقدار کم تولید می‌شود. با این حال، میوه‌های اقلیمی، مانند موز، آووکادو و گوجه فرنگی مقادیر بیشتری اتیلن ایجاد می‌کنند و این آزادسازی اتیلن اقدامات مختلفی مانند تغییر در رنگ، عطر و طعم میوه را آغاز می‌کند. به همین دلیل به گاز میوه معروف است. اتیلن با متابولیزه کردن پکتین موجود در پوست میوه، باعث نرم‌تر شدن آن می‌شود. همچنین نشاسته موجود در بافت میوه را به مونوساکارید‌ها (قند‌های ساده تر) تبدیل کرده و بافت میوه نرم‌تر و شیرین‌تر می‌شود.