به گزارش محیانیوز، این شاید راحت ترین کار باشد، اما بی شک بهترین کار نیست. چون معنایش اسراف و نابودی موادی است که برای به دست آمدن آن وقت و پول صرف شده است. برای همین عاقلانه ترین کار، یاد گرفتن راه هایی است که کپک به مواد غذایی راه پیدا نکند یا حداقل اگر سر و کله اش درون یخچال پیدا شد، نتواند همه مواد را نابود کند.

بد نیست بدانید کپک ها آن دسته از قارچ ها هستند که اگرچه بیماری خطرناکی ایجاد نمی کنند، اما گاهی در مواقع ضعف سیستم ایمنی بدن می توانند بسیار خطرناک باشند و عاملی که باعث گسترش و افزایش آنها می شود، مقدار بیش از حد رطوبت است به طوری که پخت غذاها نیز نمی تواند سموم آنها را از بین ببرد.

کپک ها در صورت مناسب بودن شرایط رشد، یعنی رطوبت و گرما به سرعت رشد می کنند و می توانند سبب تخریب و غیرقابل مصرف شدن میوه ها و غذاها شوند. کپک ها اگرچه بیشتر اوقات شمایلی شبیه هم دارند، اما هر نوع ماده غذایی، کپک مخصوص خودش را دارد مثلا کپکی که روی میوه ها رشد می کند با کپک نان، مربا و خشکبار فرق دارد.

کپک نان یکی از خطرناک ترین انواع کپک است، چون به سرعت در بافت نان نفوذ می کند و اگر لایه های نان روی هم چیده شده باشند، بخش های بالایی و پایینی خود را نیز آلوده می کند. وقتی نان کپک زد، راهی جز دور انداختن آن وجود ندارد. اما برای این که این اتفاق نیفتد پیش از سرد شدن کامل نان ها، نباید آنها را روی هم چید. چون حرارت نان موجب کپک زدگی زودرس می شود. این در حالی است که انباشته شدن نان داغ پیش از سرد شدن، موجب تغییر حالت ظاهری، بیات شدن زودرس و بروز بیماری های گوارشی می شود. پس برای این که کپک، نان های شما را از بین نبرد آنها را پس از خنک شدن درون کیسه های پلاستیکی بگذارید و درون فریزر قرار دهید. البته پیچیدن نان در پارچه های سفید و تمیز بهتر از کیسه های پلاستیکی است، چون رطوبت نان را جذب می کند و مانع کپک زدگی آن می شود.

کپک زدن میوه ها درون یخچال هم واقعا دردسرساز است، چون جمع کردن لاشه های آبکی و شل شده آنها از جامیوه ای همراه بوی نامطبوعی که دارند، آزار دهنده است. میوه ها را حتی وقتی می شوییم و خشک می کنیم و درون یخچال قرار می دهیم باز هم کپک می زنند. این به خاطر آبی است که درون میوه ها وجود دارد و البته رطوبت درون یخچال هم به این مسئله دامن می زند. پس بهترین کار، خرید میوه به اندازه نیاز و قرار دادن آنها درون پارچه های نخی برای جلوگیری از کپک زدگی است. البته اگر یک قطعه اسفنج در جامیوه ای قرار دهید، رطوبت و آب آن را جذب کرده و مانع کپک زدگی می شود.

اما اگر پنیر کپک زد کمی آن را با احتیاط بیشتر مصرف کنید، چون پنیر کپک زده میکروب های دیگری نیز دارد که ممکن است سبب بیماری های گوارشی شوند. پس اگر پنیرتان کپک زد کمی بیشتر از قسمت کپک زده آن را جدا و مصرف کنید.

مربا هم یکی از مواد خوراکی درون یخچال است که اغلب کپک می زند. کپک زدن مربا البته به مراحل پخت آن برمی گردد به طوری که اگر مربا خوب نپخته باشد، خیلی زود کپک می زند. البته استفاده از ظروف مناسب دردار که مانع رسیدن هوا به آن شود در نگهداری مربا موثر است و مانع تشکیل کپک روی آن می شود، اما اگر مربا کپک زده باشد، می توان یک لایه از روی آن برداشت و بقیه آن را دوباره پخت.
بهتر است هنگام تهیه مربا از قاشق چوبی استفاده کنید. روش دیگری که مانع از کپک زدگی می شود، استفاده از کاغذ روغنی است که می توان آن را روی سطح مربا قرار داد. با این کار هوا به سطح مربا نمی رسد و در نتیجه کپک نمی زند.

قرار گرفتن لایه ای از کپک روی رب گوجه فرنگی هم اتفاقی همیشگی است. برای پیشگیری از کپک رب نیز می توان یک لایه روغن روی سطح آنها مالید تا اکسیژن به سطح آن نرسد و در نتیجه رشد کپک ها متوقف شود. وقتی روغن مالی در سطح رب انجام شود حتی نیازی به نگه داشتن آن درون یخچال نیست.

برای پیشگیری از کپک زدن آبغوره و سرکه هم باید توجه کنید که ظرف محتوی آنها حتما تا ته پر شود و جایی برای هوا در آن نماند. یک راه دیگر هم وجود دارد و این که شیشه های محتوی آبغوره یا سرکه را درون ظرف بزرگی پر از آب قرار دهید و روی شعله بگذارید تا آب جوش بیاید. به مدت 6 دقیقه این شیشه ها را بجوشانید تا تمام سلول های رویشی کپک درون آبغوره و سرکه از بین برود.