ستی مولایی؛ بسیاری از مسائل رفتاری رایج که والدین آنها را سخت می‌گیرند، بخش مهمی از بلوغ و رشد در نوجوانان محسوب می‌شود. البته باید بدانیم که نوجوان‌های نسل حال با نسل ما تفاوت‌های بسیاری دارند و آگاهی آنها نسبت به مسائل اطرافشان بیشتر است. آنها قدرت تحلیل بسیاری دارند و این خود ما بودیم که با آموزش‌های درست و اصولی سطح آگاهی آنها را افزایش داده‌ایم. اما اگر بخواهیم با واقعیت‌ها روبرو شویم، نوجوانی پر است از هیجانات سرکشی که مهار آنها سخت به نظر می‌رسد. به همین منظور در این مطلب می‌خواهیم به پدر و مادرهای که در مواجه با این مشکلات دچار تردید هستند کمک کنیم.
سال‌های نوجوانی
افزایش هورمون ها، همراه با تغییرات بدن، تلاش برای یافتن هویت، فشارهای دوستان و رشد احساس استقلال، به این معناست که سال‌های نوجوانی دوران گیج کننده ای برای فرزند شما است. نوجوانان در این سن منزوی‌تر شده، زمان بیشتری را به تنهایی یا با دوستان خود می‌گذرانند، دچار سوء تفاهم‌های متعددی می‌شوند، عبوس و بد خلق به نظر می‌رسند و دیگر شما قادر نخواهید بود در این بعد از زندگی‌شان آنها را به خوبی درک کنید.
احساسات شما در مورد رفتار نوجوان
نوجوانان می‌توانند حتی آرام‌ترین والدین را به چالش بکشند. وقتی فشارهای بیشتری در زندگی خود دارید، مانند سایر فرزندان، کار، روابط، تعهدات خانوادگی یا بیماری، ممکن است احساس کنید که فرزندتان که به سن بلوغ رسیده است رفته‌رفته از شما دور می‌شود و دوست دارد راه جدیدی را انتخاب کند. پس راه درست این است که از موضع جدی که به خود گرفته‌اید عقب نشینی کنید و به یاد داشته باشید که فرزند یا جوان شما ممکن است دلایل فیزیولوژیکی برای رفتارهای خود داشته باشد که احتمالاً خود آنها هم از آن لذت نمی‌برند و در برزخ فکر و روح خود گیر افتاده‌اند. درست است که شما والدین آنها هستید و احساس خواهید کرد که این وظیفه شماست که آنها را در زمان‌های دشوار راهنمایی کنید، اما این همیشه آسان نیست. انتظار نداشته باشید که همیشه از وقت خود با آنها لذت ببرید و به یاد داشته باشید که خود شما هم نیاز به کمی آرامش دارید. این دوران هم مانند دوران دیگر زندگی فرزاندمان تمام خواهد شد و فقط باید در این راه به عنوان دوست در کنار فرزندانمان باشیم نه فردی که آنها را به دنیا آورده، راه رفتن را یادشان داده و با هر بار تب آنها تب کرده است. کمی صبور باشید.
چگونه با استرس کنار بیاییم؟
پدر و مادر بودن برای یک نوجوان می‌تواند خسته کننده باشد، بنابراین مهم است که از خودتان نیز مراقبت کنید. به همین منظور مطمئن شوید که برای خودتان وقت می‌گذارید و به خودتان اجازه استراحت کردن می‌دهید. درست است که در دورانی زندگی می‌کنیم که پر از استرس است. اما باور کنید که اگر در را به روی آنها ببندیم از پنجره دیگر وارد می‌شوند. پس در مورد نگرانی‌های خود با همسر یا دوستان خود صحبت کنید یا با یک روانشناس حرف بزنید تا استرس‌هایتان کمی کاهش پیدا کند. همچنین؛ تکنیک های مقابله با غم و اندوه و افسردگی یا اضطراب را یاد بگیرید. اگر نگران این هستید که افسرده، مضطرب یا استرس دارید، با پزشک عمومی صحبت کنید.
چگونه با نوجوانم رفتار کنم؟
نوجوانان به دلیل هورمون‌هایشان می‌توانند تا حد زیادی احساساتی باشند تا منطقی. لزوماً برای آنها خوشایند نیست و حتی می‌تواند احساس ترسناکی هم داشته باشد. اگرچه ممکن است برای شما سخت باشد، اما آنها به شما نیاز دارند که حضوری آرام و مداوم در کنارشان داشته باشید.
این نکات را رعایت کنید
- تصمیم بگیرید که چه مرزهایی وجود دارد و به آنها پایبند باشید.
- نوجوانان ممکن است به نظرات شما اعتراض کنند، اما می‌دانند که به چه میزان شما آنها را دوست دارید.
- هنگامی که می‌خواهند صحبت کنند، به آنها گوش دهید و سعی کنید تا زمانی که صحبت خود را به پایان نرسانند حرف آنها را قطع نکنید.
- به آنها اجازه دهید تا از اشتباهات خود درس بگیرند. (البته تا زمانی که ایمن هستند و مشکلی برای آنها پیش نمی آید).
- این را بپذیرید که ممکن است کارها را به گونه ای متفاوت با شما انجام دهند.
- اگر نگران هستید که نوجوان شما کار اشتباهی را انجام می‌دهد، سعی کنید با آرامش با او صحبت کنید. و او را به اطلاعات مفید راهنمایی کنید.
- به آنها اجازه دهید که فضا و حریم خصوصی خود را داشته باشند.
منبع:
https://www.nhs.uk/mental-health/children-and-young-adults/advice-for-parents/cope-with-your-teenager/