به گزارش  محیانیوز، تصویرهایی که ما گمان می‌کنیم به وضوح می‌بینیم، ممکن است مبنع خطا و اشتباه ما باشند. مثلا خیال می‌کنیم چیزی را در جایی می‌بینیم اما در واقع آن چیز در جای دیگر واقع شده است؛ به این اتفاق، خطای دید می‌گوییم.

این نوع خطاهای دید را به این شکل می‌توانیم شرح دهیم که وقتی شخصی تصمیم می‌گیرد چیز دیگری را نگاه کند، شبکه تصویری را در حافظه نگه می‌دارد.

مثلا وقتی حدود 10 ثانیه به طور ثابت به مرکز دایر‌ه‌ای رنگی نگاه کنیم که در طرف چپ صفحه کاغذی ترسیم شده است و بعد دایره‌ای را ببینیم که به رنگی دیگر در طرف راست کاغذ است، رنگ دایره اول به روی رنگ دایره دوم قرار می‌گیرد.

اگر دایره چپ، زرد و دایره راست، آبی باشد، دایره راست را سبز می‌بینیم. چشم‌های ما ابزاری گران‌بها و دلپذیرند اما می‌توانند به ما کلک بزنند و هیچ‌گاه به طور کامل قابل اعتماد نیستند.