به گزارش محیانیوز، هر ۲ چشم ما همزمان طوری کار می‌کنند تا ما چیزهای اطراف خود را به صوری واحد و همانند ببینیم و آنها را هماهنگ و یکسان درک کنیم. به این ترتیب از فاصله میان اشیا ارزیابی مشخصی داریم.

دیدن برجستگی‌ به تفاوت میان تصویرهایی مربوط می‌شود که ما با چشم‌هایمان می‌بینیم؛ اگر یک دستمان را در فاصله بیست سانتی‌متری یک چشم بگیریم و با چشم دیگرمان از لوله‌ای مقوایی نگاه کنیم، حس می‌کنیم که دستمان سوراخی دارد که از میان آن پشت لوله را نگاه می‌کنیم.

به طور کلی بین آنچه که هر دو چشم می‌بینند، تلفیق و یگانگی پدید می‌آید. رابطه و شباهت چشم و دوربین عکاسی موضوعی را به خوبی نشان می‌دهد: بینایی با دو چشم، امکان دید دقیقی از عمق صحنه مورد توجه را فراهم می‌آورد.