به گزارش محیانیوز، یک پیرمرد ۸۰ساله ساکن ماهشهر در شهر چمران، طعمه گربه‌ها شد. این پیرمرد چند روزی بود که بر اثر کهولت سن فوت کرده بود، اما به گفته همسایه‌ها تنها زندگی می‌کرد و کسی متوجه مرگ او نشد. 

چند روز بعد از مرگ این پیرمرد، یکی از همسایگان به او سر زد و با جسد او با صورتی که کامل طعمه گربه‌ها شده بود، مواجه شد. به گفته همسایگان، گربه‌ها بعد از چند روز گرسنگی را تحمل نکردند و پیرمرد را طعمه خود قرار دادند. این درحالیست که پیرمرد هر روز بخشی از غذای خود را به این گربه‌ها می‌داد. 

این رفتار گربه‌ها موضوع جدیدی نیست، چند ماه پیش هم فیلم حمله ناگهانی یک گربه بدون دلیل به صاحبش در فضای مجازی خبرساز شده بود که موجب حیرت کاربران شد. 

این درحالی است که بنا بر برآورد رئیس جامعه دامپزشکان ایران در سال گذشته چیزی بین ۶ تا ۸ میلیون حیوان خانگی از نوع سگ و گربه در کشور وجود داشته است. همین برآورد می‌گوید از هر ۱۰ ایرانی یک نفر حیوان خانگی دارد. پژوهش‌های دانشمندان هم نشان می‌دهند که افراد بیشتر از همنوعان خود، به حیوانات خانگی عشق می‌ورزند. 

در عین حال، اخیرا دکتر «جان مک‌گرات» از مرکز تحقیقات سلامت ذهنی «کویینزلند» استرالیا ارتباطی بین نگهداری از گربه و افزایش احتمال بروز اختلالات مرتبط با شیزوفرنی کشف کرده است و می‌گوید، «افراد در تماس با گربه تقریبا دو برابر احتمال بیشتر برای ابتلا به شیزوفرنی دارند.» از علایم این بیماری از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزمره و «تمایل به جدا ماندن از دیگران» است. 

با نگاهی گذرا به محتواهای فضای مجازی متوجه می‌شوید که نگهداری از حیوانات خانگی در فضای مجازی تبدیل به ارزش شده است و عکس‌ها و فیلم‌های زیادی از انس عجیب و غریب برخی افراد در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که حاکی از این است که هم‌نشینی با حیوانات جایگزین بیشتر روابط اجتماعی با خانواده، دوستان و دیگر ارتباطات اجتماعی می‌کنند. 

مشاور خانواده رویا صیادی‌فر می‌گوید، زمانی که «حیوانی همدم انسان می‌شود نیازها، خلاءها و تنهایی‌های انسان را پر می‌کند» و یک دوست بی‌ریا برای آن‌ها به‌شمار می‌رود، بیشتر مردم حیوانات خانگی را به‌عنوان عضوی از «خانواده» خود پذیرفته‌اند. 

اما متخصص روانپزشکی مسعود نیک‌فرجام می‌گوید که درست است که حیوانات خانگی خلاء عاطفی را برطرف می‌کند، اما نمی‌تواند جایگزین خانواده و دوست باشد، چون این رابطه «عمیق نبوده و تداوم نخواهد داشت». و طول عمر این حیوانات چندان طولانی نیست. هنگامی که انسان سرگرم نگهداری حیوان شود و وقت خود را به طور کامل در اختیار او قرار دهد، «ارتباط عاطفی میان خانواده» رو به فراموشی می‌رود. 

کارشناسان معتقدند که حفظ روابط اجتماعی، رفت و آمدهای فامیلی و دوستانه جایگزین مناسب‌تری برای پر کردن خلاء‌های عاطفی است. همچنین جامعه‌شناس علیرضا شریفی‌یزدی، می‌گوید که «اولین حلقه ارتباطی میان افراد، حلقه روابط خانوادگی است» که با پررنگ کردن آن از سایر افراد بی‌نیاز می‌شوید.