به گزارش محیانیوز،پوشش گیاهی که اغلب برای گرده‌افشانی به حشرات متکی است، چگونه با این تغییر عظیم در زنجیره‌ی غذایی در سراسر جهان سازگار می‌شود؟ محققان فرانسوی اکنون به راهکاری جایگزین برای بقا اشاره می‌کنند: روی‌آوردن به خودگرده‌افشانی. محققان در مطالعه‌ی جدیدی که نتایج آن در مجله‌ی نیو فایتولوژیست منتشر شده است، دریافتند که گل‌های وحشی در علفزاری در پاریس به‌طور فزاینده‌ای با خودباروری سازگار شده‌اند.
به‌گزارش فیوچریزم، محققان با تمرکز روی بنفشه‌های دورگه‌ی صحرایی، آن‌ها را با بنفشه‌های دورگه‌ای که از دانه‌های متعلق به سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۱ پرورش داده شده بودند مقایسه کردند. محققان برای مقایسه‌ی این دو جمعیت، علاوه‌بر تجزیه‌وتحلیل ژنتیکی جمعیت، صفات فیزیکی گیاهان را نیز اندازه گرفتند و آن‌ها را در معرض زنبورها قرار دادند تا ببینند که کدام گیاه را ترجیح می‌دهند.
بنفشه‌های دورگه‌ی امروزی جذابیت کمتری برای زنبورها دارند
محققان از تجزیه‌وتحلیل‌های خود به این نتیجه رسیدند که بنفشه‌های دورگه‌ی امروزی گرده‌افشانی خود را تا ۲۷ درصد افزایش داده‌اند، کوچک‌تر هستند، شهد کمتری تولید می‌کنند و در مقایسه با بنفشه‌های دورگه‌ای که از دانه‌های اجدادی خود رشد کرده بودند جذابیت کمتری برای زنبورها دارند.
یافته‌های اخیر ممکن است در نگاه اول عالی به‌نظر برسند؛ چراکه گیاهان به‌سرعت می‌توانند خود را با حضور کمتر حشرات سازگار کنند؛ اما محققان در بیانیه‌ی خود از این اتفاق تحت عنوان «چرخه‌ی معیوب» یاد می‌کنند. به‌عقیده‌ی آن‌ها، ویژگی خودباروری به نوبه‌ی خود می‌تواند کاهش حشرات را تشدید کند.
کاهش حشرات به دلایل بسیاری اتفاق وحشتناکی به‌شمار می‌رود. حشرات منبع اصلی غذا برای بسیاری از حیوانات بزرگتر مانند قورباغه‌ها، پرندگان و سایر جانوران هستند. آن‌ها همچنین در فرآیند تجزیه نیز نقش دارند؛ مانند نحوه‌ی پردازش زباله‌ها توسط مگس‌ها و سوسک‌های سرگین‌غلتان.
میوه‌جات مهم هم برای گرده‌افشانی به حشرات نیازمند هستند و پرورش ژنتیکی آن‌ها برای تبدیل‌شدن به خودگرده‌افشان اقدام علمی عظیمی است. مهم‌تر از همه اینکه حشرات موجودات شگفت‌انگیزی هستند و در سنت‌ها و فرهنگ انسان نقش برجسته‌ای دارند. دنیای ما بدون وجود حشرات جای فقیرتری خواهد بود و به‌همین دلیل است که حفظ و ترویج سلسله‌ی حشرات اقدامی ضروری به‌شمار می‌رود.