به گزارش محیانیوز، این کتاب حاوی هشت گفت‌وگوی نویسنده با خود (حدیث نفس) درباره بعضی مشکل‌ها و مسائل زمان است.

شاید بزرگترین این مشکلها غرور قدرت کاذب و مخرب و احساس بی نیازی از تفکر باشد. وقتی قطار تکنولوژی بیش از هر زمان دیگری سرعت گرفته است و همه چیز به حکم ضرورت در حال دگرگونی سریع است، خاطرها پریشان می شود و مجالی برای فکر کردن نمی ماند و در این شرایط، تفکر که با صبر و سکون و آزادی ملازمت دارد دشوارتر می شود.

برای فکر کردن باید آرامش و طمأنینه داشت اما اکنون زمان، زمان قحط آرامش است. نویسنده در این دفتر نمی خواسته است سیر اجمالی فلسفه از ابتدا تاکنون را بنویسد، بلکه نظر به مقام فلسفه در تاریخ -و بخصوص در دوران تجدد- داشته و می خواسته است بداند که اکنون چه وضعی دارد و آینده اش چیست. نویسنده در مقدمه تصریح می کند که اگر نام کتاب را “گفت و گوهایی با سایه ام” گذاشته ام از آن روست که حاصل دل‌مشغولی‌هایم با فلسفه و پرسیدن مدام از خود و انتظار پر از خلجان گشایش راهی به سوی آن بوده است
پ.ن: کتاب «گفت و گوهایی با سایه ام» در سال ۱۴۰۲ در ۳۸۸ صفحه و در ۱۰۰۰ نسخه توسط انتشارات پگاه روزگار نو منتشر شده است.