به گزارش محیانیوز، یک ویژگی اصلی اهمال‌کاری شکاف بین قصد و عمل است. به این معنی که تعلل کنندگان اهداف خوبی برای خود تعیین می‌کنند؛ اما این اهداف را اجرا نمی‌کنند. اهمال‌کاری از ویژگی کسانی است که مشکل خود تنظیمی و مدیریت زمان را دارند.اهمال‌کاری فراتر از تنبلی است و درواقع تحت تأثیر عوامل شناختی و عاطفی قرار دارد. به تعویق انداختن کار‌ها به‌شدت تحت تأثیر عوامل روانی مانند اعتماد به‌نفس پایین و توانایی فرد در انجام کار است. اگر احساس می‌کنید توانایی انجام کاری را ندارید، به احتمال زیاد آن را به تعویق می‌اندازید.

انواع مختلفی از اهمال‌کاری وجود دارد. ممکن است عوامل متعددی باعث شود کارهای‌تان را به تعویق بیاندازید. اگر مدت مدیدی است که درگیر اهمال‌کاری هستید، با مشکلاتی همچون ناتمام گذاشتن کارها، تأخیر در یک کار بنا بر موقعیت، تکان‌شگری بالاو خودتنظیمی پایین دست به گریبان هستید. برخی افراد ممکن است بهترین اهداف را داشته باشند؛ اما به دلیل ترس از شکست یا کمال‌گرایی کار‌ها را به تعویق می‌اندازند. این ترس‌ها می‌تواند به از بین رفتن خودکنترلی منجر شود.

 

مطالعات نشان داده است کسانی که کار‌ها را به تعویق می‌اندازند، در ابتدا کار زیادی انجام نمی‌دهند؛ اما در پایان برای تکمیل آن کار بیشتری انجام می‌دهند. با این حال آن‌ها حتی با بهترین اهداف نمی‌توانند آن‌طور که برنامه‌ریزی کرده‌اند، به کار خود ادامه بدهند. این الگو در طول ترم تحصیلی یا حرفه کاری آن‌ها تکرار خواهد شد.

به تعویق انداختن کار‌ها معمولاً به صورت ناتوانی در خودتنظیمی دیده می‌شود. با این حال این ضعف در اراده یا ناتوانی در انجام کار نیست. مشکل خودتنظیمی زمانی اتفاق می‌افتد که استرس و سطح اضطراب بالاتر از حد متوسط باشد. اهمال‌کاری تحصیلی بیشتر با خودتنظیمی، خودکارآمدی و عزت‌نفس مرتبط است.

 

خودتنظیمی معمولا انگیزه‌ای رایج در به تعویق انداختن کارهاست. اگر کارهای‌تان را به تعویق می‌اندازید، به احتمال زیاد مشکل خودتنظیمی دارید. وقتی با این مشکل مواجه هستید، احتمال این‌که برای امتحان درس بخوانید یا کار‌هایی را انجام بدهید که به نظر شما دشوار است، کم‌تر می‌شود. شما کارتان را به تعویق می‌اندازید؛ زیر اکار‌های دیگری وجود دارد که ترجیح می‌دهید به جای آن انجام بدهید.

یکی دیگر از دلایل اهمال‌کاری عاملی به نام تأخیر رفتاری است. تأخیر رفتاری زمانی اتفاق می‌افتد که شما بر این‌که اکنون احساس خوبی داشته باشید، متمرکز شده‌اید؛ بنابراین کار‌هایی را که به آن دست نمی‌یابید، به تعویق می‌اندازید. به احتمال زیاد تصمیمات تکانشی می‌گیرید تا حواس خود را پرت کنید و فعالیت‌های دیگری انجام بدهید که سرگرم کننده‌تر به نظر می‌رسند. هنگامی‌که در روند انجام برنامه‌های خود منحرف می‌شوید، درواقع در انجام کار اصلی‌تان تأخیر ایجاد می‌کنید.

 

انحراف از وظایف سازنده ممکن است باعث رضایت فوری شما شود؛ اما درموقعیت‌های بعدی استرس و اضطراب بیشتری در شما به همراه خواهد داشت. درحالی‌که رضایت در لحظه احساس خوبی دارد، بعداً با مسئولیت‌هایی مواجه خواهید بود که به تعویق انداخته‌اید.

 

اگرچه ممکن است متوجه شوید که مسئولیت‌های‌تان را به تعویق می‌اندازید، این باعث نمی‌شود تغییری در کارهای‌تان ایجاد کنید. یک بخش عاطفی نیز در تأخیر رفتاری وجود دارد. اگر به شکل مزمن اهمال‌کار هستید، شاید این احساس را داشته باشید که در دور باطل درک مشکل خود و ادامه آن گیر افتاده‌اید. تنظیم خلق‌وخوی سهم بزرگی در به تأخیر انداختن کار‌ها دارد. برای غلبه بر این مشکل سعی کنید خود را وادار کنید که هر روز یک پروژه سخت را انجام بدهید یا یک پروژه را انتخاب کنید و خیلی زود آن را انجام بدهید؛ سپس ببینید پس از انجام آن چه احساسی به شما دست می‌دهد.

 

دلیل دیگری که ممکن است کار‌ها را به تعویق بیندازید، این است که در تخمین زمان ضعیف عمل می‌کنید. شاید فکر کنید می‌توانید کار‌ها را سریع‌تر از آنچه واقعاً می‌توانید، انجام بدهید. ممکن است به اشتباه زمان لازم برای انجام پروژه‌ها را دست کم بگیرید.

 

کاری که می‌توانید برای رفع این مشکل انجام بدهید، این است که زودتر از زمانی که فکر می‌کنید لازم است، شروع کنید. از آنجا که انجام این کار دشوار است، باید سعی کنید کار‌ها را چند روز یا چند هفته زودتر از حد معمول شروع کنید. اگر به کاری که باید انجام بدهید علاقه‌ای ندارید، به احتمال زیاد آن را به تعویق می‌اندازید. آستانه پایین در تحمل شرایط نامطلوب ممکن است باعث شود کار را رها کنید. اهمال‌کاری بیشتر ناشی از تلاش برای اجتناب از چیز‌هایی است که دوست ندارید.

 

اگر این احساس را دارید، شاید لازم باشد برای انجام کار‌هایی که نمی‌خواهید انجام بدهید، زمان جداگانه‌ای را در نظر بگیرید. مجبور کردن خود برای انجام وظیفه می‌تواند به شما کمک کند تا از پس آن برآیید. این احساس موفقیت می‌تواند به شما در انجام کار‌های دیگر کمک کند.

 

علاوه‌بر این‌ها اهمال‌کاری نیز بخشی از اعتقاد بر تأثیر عوامل بیرونی و درونی در رسیدن به نتیجه است. اگر باور ندارید اقدامات شما می‌تواند نتایج مطلوبی که درآینده انتظار دارید رقم بزند، احتمال کم‌تری وجود دارد که آن اقدامات را انجام بدهید. مثلاً اگر فکر می‌کنید مطالعه باعث می‌شود نمره بالاتری در امتحان به دست آورید، احتمالاً زودتر از موعد مطالعه خواهید کرد. اگر این باور را نداشته باشید، ممکن است منتظر بمانید و مطالعه را تا چند ساعت قبل از امتحان موکول کنید.

 

اگر خود را اهمال‌کار می‌دانید، ممکن است دلیلی عمیق‌تر از نداشتن تمایل به انجام آن کار داشته باشید. اگر احساس می‌کنید تحت تأثیر تعلل‌های خود قرار گرفته‌اید، باید با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند با نگاهی به آنچه در زندگی شما می‌گذرد، کمکی را که نیاز دارید، به شما ارائه کنند.