به گفته محققان، درک این موضوع که چه چیزی این کبدها را تا این حد انعطاف پذیر می‌کند، می‌تواند با هموار کردن راه برای استفاده گسترده از کبد اهداکنندگان مسن‌تر، به بهبود روند اهداکننده کمک کند.

دکتر «کریستین هوانگ»، عضو تیم تحقیق از دانشگاه تکزاس، می‌گوید: «ما قبلاً از استفاده از کبد اهداکنندگان مسن‌تر اجتناب می‌کردیم. اگر بتوانیم موارد خاص را در بین این اهداکنندگان مشخص کنیم، به طور بالقوه می‌توانیم کبدهای در دسترس بیشتری برای پیوند داشته باشیم و نتایج خوبی بدست آوریم.»

برای این مطالعه، محققان از داده‌های شبکه شناسایی کبدهایی استفاده کردند که حداقل ۱۰۰ سال سن داشتند. از بین بیش از ۲۵۳ هزار کبد پیوندی بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۲، محققان ۲۵ کبد به اصطلاح ۱۰۰ ساله را شناسایی کردند.

محققان گزارش کردند که میانگین سن اهداکننده برای این کبدهای بادوام بالا به طور قابل توجهی بالاتر بود، حدود ۸۵ سال در مقایسه با حدود ۳۹ سال برای کبدهای غیر ۱۰۰ ساله.

هوانگ افزود: «کبدها اندام‌های فوق‌العاده انعطاف‌پذیری هستند. ما از اهداکنندگان مسن‌تر استفاده می‌کنیم، تکنیک‌های جراحی بهتری داریم، پیشرفت‌هایی در سرکوب سیستم ایمنی داریم، و تطابق بهتری بین عوامل اهداکننده و گیرنده داریم. همه این موارد به ما اجازه می‌دهد تا نتایج بهتری داشته باشیم.»