به گزارش محیانیوز، بسیاری از مطالعات اخیر شواهد قوی در حمایت از این ایده ارائه کرده اند که تغییرات ساده و قابل دستیابی در شیوه زندگی می تواند به ما کمک کند که بمانیم. برای مدت طولانی تری سالم باشد و خطر مرگ زودرس ما را کاهش دهد.
به عنوان مثال، تحقیقات ارائه شده در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا ۲۰۲۳ منبع معتبر نشان می دهد که هشت عادت سالم می تواند پیری بیولوژیکی را تا ۶ سال کاهش دهد.
این عادات مربوط به رژیم غذایی، حفظ وزن مناسب، پرهیز از دخانیات، رعایت بهداشت خواب، مدیریت کلسترول، قند خون و فشار خون، و مهمتر از همه، فعال ماندن از نظر بدنی است.
دکتر دل پوزو کروز محقق علوم بهداشتی کاربردی در دانشگاه کادیز در اسپانیا و استادیار گروه علوم ورزشی و بیومکانیک بالینی در دانشگاه جنوب دانمارک است.
دکتر دل پوزو کروز با همکاری سایر محققان، مطالعات مختلفی را انجام داده است که ارتباط بین اشکال مختلف ورزش و خطر مرگ ناشی از علل مختلف را بررسی کرده است.
در مطالعهای که در آگوست ۲۰۲۳ در JAMA Internal Medicine Source منتشر شد، دکتر دل پوزو کروز و همکارانش دادههای حدودا ۵۰۰ هزار نفر شرکتکننده را تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند که اشکال مختلف ورزش چگونه با خطر مرگ و میر افراد مرتبط است.
این مطالعه تأثیر فعالیت بدنی هوازی متوسط، مانند پیادهروی یا دوچرخهسواری ملایم، فعالیت بدنی هوازی شدید، مانند دویدن، و فعالیتهای تقویتکننده عضلات، مانند وزنهبرداری را مورد بررسی قرار داد.
یافته های آن نشان داد که ترکیبی متعادل از همه این اشکال ورزش برای کاهش خطر مرگ و میر بهترین کار را دارد.
به طور خاص، حدود ۷۵ دقیقه ورزش هوازی متوسط، به علاوه بیش از ۱۵۰ دقیقه ورزش شدید، در کنار حداقل دو جلسه تمرین قدرتی در هفته، با خطر کمتر مرگ و میر ناشی از همه علل مرتبط بود.
زمانی که نوبت به کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی به میان آمد، دکتر دل پوزو کروز و همکارانش پیشنهاد کردند حداقل ۱۵۰ تا ۲۲۵ دقیقه فعالیت بدنی متوسط را با حدود ۷۵ دقیقه ورزش شدید و دو یا چند تمرین قدرتی ترکیب کنند.
حداقل «مقدار» ورزش که می تواند به دفع برخی از شرایطی که بیشترین تهدید را برای سلامتی به همراه دارند،چقدر است؟
این تحقیق نشان داد که انجام ورزش شدید تنها به مدت ۲ دقیقه در روز می تواند خطر مرگ ناشی از سرطان یا حوادث قلبی عروقی را کاهش دهد.
محققان دریافتند شرکتکنندگانی که هرگز ورزش شدید انجام ندادند، ۴ درصد در معرض خطر مرگ در طی ۵ سال بودند، اما انجام کمتر از ۱۰ دقیقه فعالیت شدید در هفته، این خطر را به نصف کاهش داد. علاوه بر این، خطر مرگ آنها برای کسانی که حداقل ۶۰ دقیقه در هفته ورزش می کردند، دوباره به نصف کاهش یافت.
او همچنین هشدار داد که فعالیت بدنی مربوط به کارهای خانه یا شغل فرد، در مقابل ورزش در یک زمینه اوقات فراغت، ممکن است گاهی اوقات بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر داشته باشد.
تأیید می شود که بین مشاغل سخت بدنی و خطر بالاتر اختلال شناختی ارتباط وجود دارد.
برخی از رایجترین مشاغل مرتبط با فعالیت بدنی فشرده که در این تحقیق ذکر شد، در پرستاری و مراقبت، خردهفروشی و کشاورزی بود، جایی که افراد زیاد روی پا هستند و اغلب مجبورند با موقعیتهای استرسزا دست و پنجه نرم کنند.
بنابراین در حالی که همه اشکال ورزش می تواند برای سلامتی مفید باشد، فعالیت بدنی شدید یا شدید در یک محیط کار می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف را افزایش دهد و حتی ورزش برای اوقات فراغت می تواند بر جنبه های سلامت جسمانی - مانند یکپارچگی مفاصل - به ویژه در مراحل بعدی زندگی تأثیر بگذارد.