متن این نامه به شرح ذیل است:
جناب آقای حجت الاسلام و المسلمین رئیسی، رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران؛
سلام علیکم؛
مستحضر هستید بیش از یک ماهی می‌شود که برخی شهرهای کشور دچار آشوب‌های پراکنده‌ای گشته و آشوب‌گرانِ خیابانی امنیتِ روانی و اجتماعی را از برخی شهرهای کشور سلب نموده‌اند. صحن مقدس دانشگاه‌های کشور نیز هم‌پای خیابان، درگیر اعتراضات دانشجویی گردیده که البته این‌روزها با خاطر آسوده می‌توان آن را «آشوب دانشگاهی» خواند! پس اکنون با شما به عنوان «رئیس شورای عالی امنیت ملی» و «رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی» سخن می‌گوییم:
رئیس محترم شورای عالی امنیت ملی!
سرویس‌های جاسوسی بیگانه اقدام به طراحی گسترده جنگ ترکیبی علیه امنیت و استقلال جمهوری اسلامی کرده‌اند. نشانه‌های این منازعه امروز بیش از هر زمان دیگری برای ملت ایران آشکار گشته است؛ تروریست‌ها در زاهدان و شیراز اقدام به جنایت بی‌رحمانه علیه مردم می‌کنند، گروه‌های جنایت‌کار کومله و حدکا مشغول تحرکات گسترده در غرب کشور هستند، دولت‌های منحوس رژیم صهیونسیتی، آمریکا، انگلستان و سعودی خیالِ باطلِ جابجایی مرزهای شمالی ایران اسلامی را در سر می‌پرورانند، ضدّ انقلاب در خیابان‌های تهران و برلین علیه اصیل‌ترین ارزش‌های ملت ایران صف‌آرایی کرده و درنهایت ترورجوهای دانشجو صحن مقدس دانشگاه را میدانِ زیاده‌خواهی، هتاکی و حرمت‌شکنی‌های بی‌سابقه خویش قرارداده‌اند. آرایشِ ملّی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با این جنگ ترکیبی چیست؟
مدارا و مماشات با حامیان مالی، لجستیکی و اطلاعاتی این جنایت‌کاران تکفیری و شبکه‌های تلویزیونی معاند تا کِی ادامه خواهد داشت؟ آیا زمان تنبیه اساسی عاملین اصلی این «بلوا» فرا نرسیده است؟ وزارت خارجه دولت جنابعالی چه هنگام سیلی عزت را به صورت کشورهای مرتجع غربی و منطقه‌ای خواهد نواخت؟ آیا وقت آن نرسیده که به رژیم جعلی صهیونیستی، درسی فراموش نشدنی داده شود؟ آیا نیازی نمی‌بینید به‌عنوان رئیس جمهور ایران اسلامی با مردم از جزئیات این جنگ جهانی-ترکیبی سخن بگویید و آن‌ها را به مشارکت در «برنامه اقدام امنیت ملی» خود فرابخوانید؟
رئیس محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی!
هم‌پای خیابان، آشوبِ دانشگاهی نیز کلید خورده است؛ مسلماً دانشگاه جایگاه گفت‌وگو، تضارب آراء و سنگری برای مخالفت، نقد و حتی اعتراض اصیل دانشجویی است. اما متأسفانه این‌روزها این نهادِ مقدس مورد بهره‌کشیِ تجاوزگرانه دشمنان خارجیِ دین، ملت و دولت قرار گرفته است؛ برخی نیز آگاهانه یا ناآگاهانه در این تجاوزِ بی‌رحمانه مشارکت کرده‌اند و با هتّاکی، ضرب‌وشتم، کشف حجاب، توهین صریح به ارزش‌های ایرانی اسلامی و نیز تعرض به اموال عمومی دانشگاه‌ها عرض اندام می‌کنند. دردمندانه باید گفت امروز دانشگاه توسط «اقلیتی خودخواه» از عرصه نقد و گفت‌وگو به «صحنه جولان آشوب‌گران هتّاک» تبدیل شده است.
البته از گذشته بوده‌اند هتاکان و حرمت‌شکنانی که دانشگاه را محفلِ هوچی‌گری خویش تلقی و اقدام به ضرب و شتم مخالفان فکری و نیز تعرض به حریم اموال عمومی دانشگاه می‌کردند. اما اکنون که دانشگاه مجدداً و پس از دوره رکودِ کرونا حیات دانشجویی به خویش دیده، مایه تعجب است جولانِ عناصری که امروز فضای کشور و فضای دانشگاه‌شان را فضای آمیخته به خفقان می‌خوانند و در عین حال از هیچ اهانت و تعرض و بی‌حرمتی‌ای بازنمی‌مانند و هم‌چنان از عالم و آدم طلب‌کارند!
جناب آقای رئیسی!
زیر سوال بردن مدت‌دار اخلاق اصیل دانشگاهی تا چه زمانی تحمل خواهد شد؟ آیا دولت و وزارت علوم تصور کرده با یک حرکتِ اصیل دانشجویی مواجه است که اقدام به صدور حکم تعلیق و محرومیت از تحصیلِ اقلیّت هتاک و آشوب‌گر دانشگاهی نمی‌کند؟ به راستی دلیل بنیادین سکوت و اهمال رؤسای دانشگاه‌ها در قبال آشوب‌ها و تجاوزها به حریم معنوی و فیزیکی دانشگاه‌ها چیست؟ چرا هیچ اراده‌ای برای برخوردِ اهرم‌های درون‌دانشگاهی با این افراد دیده نمی‌شود؟ به‌راستی اگر تحمّل وحشت‌افکنی‌ها و هتاکی‌های این اقلیت خودخواه بناست به‌عنوان راهبرد «بسط آزادی بیان» توسط دولت جنابتان انتخاب گردد، خواهشمندیم نهاد دانشگاه و وزارت علوم را تعطیل کنید تا بیش از این شاهد تعرض به اموال عمومی و حیثیت ارزش‌های ملی و دینی در صحن مقدس دانشگاه جمهوری اسلامی ایران نباشیم. وزیر علوم دولت جنابعالی تا چه حدی این وضعیت را تحمل خواهد کرد؟ هتاکان و آشوب‌گران دانشگاهی دقیقاً چه اقدامی باید انجام دهند که شما متوجه عدم صلاحیت وزیر علوم در مدیریت دانشگاه‌های حساس کشور شوید؟
رئیس محترم جمهور!
سال‌های سال است بسیج دانشجویی پرچم‌دار و هشداردهنده شعار عدالت و پیگیرِ اصیل تحقق این آرمان بزرگ سیاسی و الهی در ایران اسلامی بوده است. اما صحنه اکنون، صحنه تعجب‌برانگیزِ متفاوتی است؛ دشمنانِ قسم‌خورده این خاک مصمم‌اند در افکار عمومی ملت شریف ایران حرمت و حیثیت امنیت ملی، استقلال و آزادی اصیل الهی و ایرانی را هتک کنند. چنین آرایشی نیاز به «اتاق جنگ» و «فرمانده میدان» در دولت دارد. از جنابعالی انتظار می‌رود از سویی برای مقابله با دسیسه‌های دشمنان خارجی و نیز از سویی دیگر برای ممانعت از استمرار آشوب دانشگاهی، «برنامه اقدام متقابل» به ملت و نخبگان ایران ارائه کنید و با تدابیر مقتضی از بقای چنین فضای آلوده و خطیری جلوگیری نمایید.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته