تشخیص این موضوع که در هنگام مصرف کدام دارو ها بایستی شیردهی قطع شود، برعهده داروساز و پزشک می باشد.

• مصرف کلیه آنتی بیوتیک ها ( ضد میکروبی، ضد قارچی و حتی ضد ویروسی) در دوران شیردهی مجاز است زیرا مقدار بسیار کمی از این داروها در شیر مادر ترشح می شوند و مدت مصرف آنها هم اصولاً کوتاه مدت و بیشتر از 14- 10 روز نیست. تنها یک استثناء وجود دارد و آن مترونیدازول است که باید شیردهی را به مدت 24 ساعت متوقف کرد. سپس شیر را دوشید و بیرون ریخت. ادامه شیردهی بعد از این مدت مانعی ندارد.

• در صورت لزوم تجویز دارو برای مادر شیرده، با مصرف آن دارو بلافاصله پس از نوبت شیردهی، می توان تماس شیرخوار را با دارو به حداقل رساند.

• از میان مسکن ها، ایبوپروفن به دلیل ترشح بسیار کم در شیرمادر و بی خطر بودن در نوزادان، داروی انتخابی می باشد.

• بهترین داروی ضد حساسیت (آنتی هیستامین) در این دوران، دارویی است که کمترین اثر خواب آوری و کاهش شیر مادر را داشته باشد. داروی انتخابی معرفی شده، لووسیتریزین و پس از آن فکسوفنادین، سیتریزین و لوراتادین است. سایر آنتی هیستامین ها به صورت تک دوز در هنگام خواب و پس از آخرین شیردهی مجاز است.

• مصرف اغلب دارو های مرتبط با تیروئید در مادران شیرده بلامانع است. ولی برای احتیاط بهتر است هر چند مدت یک بار تست های تیروئیدی را در شیرخوار انجام داد.

• در سرماخوردگی های غیر عفونی بهتر است مادر شیرده، علائم بیماری (نظیر آبریزش بینی، عطسه و...) را تا حد ممکن تحمل نماید. به عنوان یک قانون کلی بهتر است، مصرف هرگونه دارو در این دوران به حداقل برسد.

چند نکته درباره مصرف شیر مادر:

 بهترین غذا برای نوزاد، شیر مادر می باشد.

 با مصرف غیر ضروری شیر خشک به کودک خود ظلم نکنید.

 شیرخشک را حتما در صورت نیاز و با تجویز پزشک تهیه نمایید.

 بعد از آماده کردن شیر خشک بلافاصله باید آن را مصرف کرد در غیر این صورت بر اساس توصیه کارخانه سازنده یک الی دو ساعت قابل نگهداری است.

 شیر خشک ها بعد از باز شدن درب قوطی با توجه به توصیه کارخانه سازنده طی 3 الی 4 هفته باید مصرف شوند.

*دکتر ترلان صادقی- داروساز و کارشناس امور دارویی