شاید شما بیشتر از یک فصل، دچار حساسیت شوید که بستگی به محل زندگی و عامل حساسیت‌تان خواهد داشت. شاید هم به آلرژن‌های داخل خانه واکنش نشان دهید، مانند کَپَک یا پر و موی حیوانات خانگی.

علائم حساسیت‌‌های فصلی، از خفیف تا شدید است که متداول‌ترین‌شان شامل موارد زیر است:

• عطسه
• آب‌ریزش یا گرفتگی بینی
• آب‌ریزش یا خارش چشم
• التهاب سینوس‌ها، گلو و یا کانال‌های گوش
• گرفتگی گوش
• ترشحات پشت بینی

علائمی که کمتر شایع هستند شامل موارد زیر می‌شود:

• سردرد
• تنگی نفس
• خس خس سینه
• سرفه

بسیاری از افرادی که دچار تب یونجه یا حساسیت هستند، آسم هم دارند. اگر شما هم مبتلا به هر دوی ابن موارد هستید، آلرژن‌های فصلی شما ممکن است موجب حمله‌ آسم شود.

نام تب یونجه از آنجا گرفته شده است که بسیاری از افراد در زمان تاریخی برداشت یونجه یعنی در ماه‌های فصل تابستان علائم حساسیت را دارند. وقتی سیستم ایمنی بدن‌تان، مواد موجود در هوا را که معمولا بی‌خطر هستند، خطرناک تشخیص می‌دهد، تب یونجه روی خواهد داد و با ترشح هیستامین و مواد شیمیایی دیگر در جریان خون، به این مواد بی‌ضرر واکنش نشان می‌دهد. این مواد شمیایی، علائم یک واکنش آلرژیک را ایجاد می‌کنند. عوامل ایجادکننده‌ی تب یونجه در فصول مختلف سال با هم فرق می‌کنند.

بهار

درخت‌ها عامل بیشتر حساسیت‌‌های بهاری هستند. درخت توس یکی از متداول‌ترین عوامل در نواحی شمالی است که افراد زیادی نسبت به گرده‌های آن واکنش نشان می‌دهند. سایر درخت‌های حساسیت‌زا در آمریکای شمالی شامل سرو، توسکا، شاه بلوط، بید و صنوبر می‌شود.

تابستان

همان‌طور که گفته شد حساسیت‌ را به این دلیل تب یونجه هم می‌نامند که افراد زیادی علائم حساسیت را در فصل تابستان که در تاریخ فصل برداشت یونجه است تجربه می‌کنند. عامل اصلی حساسیت فصل تابستان، علف‌هایی چون تلخه و دم‌گربه‌ای چمن‌زار و یک سری علف‌های هرز خاصی هستند. بنا به گزارش مؤسسه‌ی آسم و آلرژی آمریکا، علف‌ها شایع‌ترین عامل ایجاد تب یونجه‌اند.

پاییز

پاییز فصل کهنه‌واش است که به آن آمبروسیا می‌گویند. بیش از ۴۰ گونه از گیاه کهنه‌واش در دنیا وجود دارد که بیشتر آنها در نواحی معتدل آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کنند. کهنه‌واش‌ها گیاهان مخربی هستند که به‌سختی می‌توان کنترل‌شان کرد. گرده‌ی این گیاه، آلرژن بسیار متداولی است و علائم حساسیت به کهنه‌واش می‌تواند شدید باشد. سایر گیاهانی که در پاییز گرده‌افشانی می‌کنند، گزنه، برنجاسف (mugwort)، ترشک، سلمه تره (fat hens) و بارهنگ هستند.

زمستان

در فصل زمستان، بیشتر آلرژن‌های بیرون خانه، به خواب زمستانی می‌روند، در نتیجه سرد شدن هوا برای بسیاری از افرادی که حساسیت دارند، آرامش و آسودگی به همراه دارد. اما همین سرمای هوا باعث می‌شود زمان بیشتری در داخل خانه سپری شود. اگر حساسیت فصلی دارید ممکن است به آلرژن‌های داخل خانه مانند کَپَک، موی حیوانات خانگی، هیره‌ و یا سوسک حمام واکنش نشان دهید.

تشخیص حساسیت‌ فصلی

معمولا تشخیص تب یونجه از تشخیص سایر حساسیت‌ها ساده‌تر است. اگر علائمی داشته باشید که فقط در زمان‌های خاصی از سال روی می‌دهند، علامتی است که نشان می‌دهد شما حساسیت فصلی دارید. احتمالا پزشک‌تان گوش‌ها، بینی و گلوی‌تان را معاینه و بررسی می‌کند تا حساسیت‌تان را تشخیص بدهد.

معمولا نیازی به تست حساسیت نیست. درمانی که برای انواع حساسیت‌‌ها تجویز می‌شود، معمولا یکسان است و فرقی نمی‌کند چه نوع حساسیتی داشته باشید.

درمان حساسیت‌ فصلی

بهترین دارو برای تب یونجه و حساسیت‌‌های مربوط به تمام فصول، پرهیز است. داروهایی نیز برای درمان حساسیت فصلی وجود دارد. بعضی از افراد ممکن است درمان‌های جایگزین را در پیش بگیرند.

داروها

اگر نمی‌توانید از آلرژن‌ها اجتناب کنید، درمان‌های دیگری هم وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شود:

• داروهای ضداحتقان و آنتی‌هیستامین‌هایی که نیازی به تجویز پزشک ندارند، مانند ستیریزین و ترکیباتی از استامینوفن، دیفن‌هیدرامین و فنیل‌افرین؛
• داروهای تجویزی مانند اسپری‌های استروئیدی بینی.

در مواردی که علائم شدید هستند ممکن است پزشک‌تان واکسن حساسیت را برای‌تان تجویز کند. این واکسن‌ها نوعی ایمن درمانی هستند که حساسیت سیستم ایمنی‌تان را نسبت به آلرژن‌ها کاهش می‌دهند. شاید بعضی از داروهای حساسیت، عوارض جانبی داشته باشند مانند خواب‌آلودگی، سرگیجه و احساس آشفتگی و عدم تمرکز

درمان‌های جایگزین

• کوئرستین فلاونیدی که عامل رنگ میوه‌ها و سبزی‌ها است؛
• لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ، باکتری مفیدی که در ماست وجود دارد؛
• اسپیرولینا، نوعی از جلبک آبی – سبز؛
• ویتامین C، که دارای برخی خواص آنتی‌هیستامینی است.

برای اینکه بتوان قطعا نتیجه گرفت که این درمان‌های جایگزین مفید و مؤثر هستند، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

**علائم حساسیت‌ فصلی ممکن است بسیار ناخوشایند باشند. اگر تردید دارید که مبتلا به حساسیت فصلی هستید، با پزشک‌تان مشورت کنید. پزشک می‌تواند علت علائم شما را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند. پزشک معمولا از شما می‌خواهد که اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید تا از عوامل برانگیزاننده‌ی حساسیت دور بمانید و در مراحل بعدی داروهای مناسب را برای‌تان تجویز خواهد کرد.