کلیه‌ها با تصفیه کردن خون بدن را سالم نگه می‌دارند. این اندام‌ها رگ‌های خونی کوچکی دارند که گلومرول نامیده می‌شوند.

این ساختار‌ها مواد زائدی که وارد ادرار می‌شوند را از بین برده و پروتئین موجود در خون را دوباره جذب می‌کنند.

اگر کلیه‌ها به درستی کار نکنند، دفع پروتئین از طریق کلیه و ادرار انجام می‌شود ، پروتئین به ادرار نشت کرده و در نتیجه سطح پروتئین ادرار افزایش می‌یابد که به پروتئینوری معروف است.

وجود پروتئین در ادرار که به عنوان پروتئینوری نیز شناخته می‌شود، به معنای افزایش سطح پروتئین در ادرار است. به بیان دیگر، افراد مبتلا به پروتئینوری مقادیر غیرعادی بالایی پروتئین را در ادرار خود دارند. این وضعیت اغلب نشانه بیماری کلیوی است.

کلیه‌های شما فیلترهایی هستند که معمولاً اجازه نمی‌دهند پروتئین زیادی از آن عبور کند. اما هنگامی که بیماری کلیوی به آنها آسیب می‌رساند، پروتئین‌هایی مانند آلبومین ممکن است از خون به ادرار شما نشت کند. هنگامی که بدن شما پروتئین بیش از حد تولید می‌کند، امکان وجود پروتئین در ادرار شما بالا است.

بیماری کلیوی اغلب علائم اولیه ندارد. با این حال، پروتئین موجود در ادرار شما ممکن است یکی از اولین علائم تلقی شود. پزشک شما ممکن است پروتئینوری را در آزمایش ادرار تشخیص دهد. وجود پروتئین در ادرار ممکن است به شرایط موقتی مانند کم آبی بدن یا آسیب جدی‌تر کلیوی مرتبط باشد.