در حالی که این تحقیق بر روی مدل‌های موش انجام شد، امید می‌رود که نتایج بتواند درک این موضوع را افزایش دهد که چرا برخی از جنین‌های انسان از کار می‌افتند در حالی که برخی دیگر به بارداری سالم می‌رسند.

علاوه بر این، کارشناسان معتقدند که می‌توان از این روش برای هدایت ترمیم و توسعه اندام‌های مصنوعی انسان برای پیوند استفاده کرد.

در هفته اول پس از بارور شدن یک سلول تخمک انسانی، سه نوع سلول بنیادی ایجاد می شود. یکی از اینها در نهایت تبدیل به بافت های بدن می شود، یکی تبدیل به جفت می شود و دیگری کیسه زرده است، جایی که جنین رشد می کند و مواد مغذی خود را در مراحل اولیه رشد دریافت می کند. بسیاری از بارداری‌ها در نقطه‌ای با شکست مواجه می‌شوند که سه نوع سلول بنیادی شروع به ارسال سیگنال‌های مکانیکی و شیمیایی به یکدیگر می‌کنند که به جنین می‌گویند چگونه به درستی رشد کند. بسیاری از بارداری‌ها در این زمان، قبل از اینکه اکثر زنان متوجه بارداری خود شوند، با شکست مواجه می‌شوند. این دوره پایه و اساس هر چیز دیگری است که در بارداری به دنبال دارد. اگر اشتباه پیش برود، بارداری با شکست مواجه خواهد شد.

برای دریافت بینش بهتر از این مراحل اولیه، تیم محققان مدل‌های جنین موش را تنها با استفاده از سلول‌ های بنیادی، بدون تخمک یا اسپرم ایجاد کردند. آنها سلول‌های بنیادی کشت‌شده را که هر یک از سه نوع بافت را در نسبت‌ها و محیط مناسب نشان می‌دهند، کنار هم قرار دادند تا رشد و ارتباط آن‌ها را با یکدیگر تقویت کنند که در نهایت به جنین هایی با قلب های تپنده، پایه های مغز و کیسه زرده تبدیل شدند. این تحقیقات پیشرفته ترین مرحله توسعه است که تا به امروز در مدل مشتق شده از سلول های بنیادی به دست آمده است.