سم زدایی بدن

سه نوع مختلف از اشک وجود دارند:

اشک های پیوسته

اشک های احساسی

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از عصر ایران، اشک های رفلکس به صورت غیر ارادی شکل می گیرند و به پاکسازی چیزهای وارد شده به چشم، مانند دود و گرد و غبار، کمک می کنند. اشک های پیوسته چشم ها را روان سازی می کنند و به محافظت در برابر عفونت کمک می کنند. اشک های احساسی ممکن است فواید سلامت بسیاری داشته باشند. در شرایطی که اشک های پیوسته حاوی 98 درصد آب هستند، اشک های احساسی حاوی هورمون های استرس و دیگر سموم نیز هستند. پژوهشگران این نظریه را مطرح کرده اند که گریه کردن این مواد را از بدن انسان خارج می کند، اگرچه پژوهش های بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرند.

کمک به کسب آرامش

گریه کردن ممکن است یکی از بهترین مکانیزم های انسان برای کسب آرامش باشد. پژوهشگران متوجه شده اند که گریه کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک انسان را فعال می کند. سیستم عصبی پاراسمپاتیک به استراحت و گوارش کمک می کند. البته فواید گریه کردن در این زمینه فوری نیست و ممکن است چندین دقیقه نیاز به اشک ریختن باشد تا احساسی آرامش بخش و تسکین دهنده در شما شکل بگیرد.

تسکین درد

گریه کردن برای مدت زمانی طولانی موجب ترشح اُکسی توسین و اندورفین می شود. این مواد شیمیایی مسئول احساس خوب می توانند به تسکین دردهای جسمی و روحی کمک کنند. زمانی که اندورفین آزاد می شود، بدن ممکن است وارد یک مرحله بی حسی شود. اُکسی توسین می تواند احساس آرامش یا بهزیستی را در فرد ایجاد کند. این مثال دیگری است که نشان می دهد گریه کردن چگونه می تواند در خودآرامی نقش داشته باشد.

بهبود خلق و خو

در کنار کمک به تسکین درد، گریه کردن ممکن است به بهبود خلق و خو و تقویت روحیه نیز کمک کند. هنگامی که هق هق می کنید با توجه به تنفس سریع مقدار زیادی هوای خنک وارد بدن می شود. تنفس هوای خنک‌تر می تواند به تنظیم و حتی پایین آوردن دمای مغز کمک کند. مغزی خنک‌تر برای جسم و روان لذت بخش‌تر از یک مغز گرم است. در نتیجه، خلق و خوی شما ممکن است پس از مدتی گریه شدید بهبود یابد.

دریافت حمایت

اگر دچار گرفتگی خلق و خو شده اید و احساس افسردگی می کنید، گریه کردن روشی است که می تواند به دیگران نشان دهد شما به کمک و حمایت نیاز دارید. از زمان تولد، گریه کردن به عنوان رفتاری برای جلب توجه دیگران خود را نشان می دهد. در حقیقت گریه کردن به شکل گیری شبکه حمایت اجتماعی شما کمک می کند.

کمک به رهایی از غم و اندوه

سوگواری یک فرآیند است. این فرآیند شامل دوره های غم و اندوه، بی حسی، احساس گناه، و خشم می شود. گریه کردن طی دوره های سوگواری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. گریه کردن ممکن است به پردازش و قبول از دست دادن فرد مورد علاقه شما کمک کند.

هر فردی به روشی مختلف فرآیند سوگواری را طی می کند. اما اگر با گریه های شدید مواجه هستید یا گریه در فعالیت های روزانه شما اختلال ایجاد می کند، مراجعه به پزشک می تواند ایده خوبی باشد.

بازگرداندن تعادل عاطفی

گریه کردن تنها در واکنش به موضوعی ناراحت کننده رخ نمی دهد. گاهی اوقات، شما ممکن است هنگامی که بسیار خوشحال، وحشت زده یا مضطرب هستید نیز گریه کنید. پژوهشگران در دانشگاه ییل بر این باورند که گریه کردن ممکن است به بازگرداندن تعادل عاطفی کمک کند. هنگامی که فوق العاده خوشحال یا وحشت زده هستید و گریه می کنید، این ممکن است روش بدن برای احیای خود از چنین حس قدرتمندی باشد.

کمک به تنفس نوزاد

نخستین گریه نوزاد پس از خروج از رحم مادر بسیار مهم است. نوزاد در رحم مادر از طریق بند ناف اکسیژن دریافت می کند. زمانی که نوزاد متولد می شود باید تنفس را آغاز کند. نخستین گریه چیزی است که به ریه های نوزاد در سازگاری با زندگی خارج از رحم مادر کمک می کند. همچنین، گریه کردن به نوزاد در پاکسازی هر گونه مایع اضافی در ریه ها، بینی و دهان کمک می کند.

کمک به خواب نوزاد

گریه کردن ممکن است به نوازد در خواب شبانه بهتر کمک کند. طی یک مطالعه و با استفاده از گریه کنترل شده مشخص شد که گریه هم بر افزایش مدت زمان خواب و هم کاهش تعداد دفعاتی که نوزاد طی شب از خواب بیدار می شود، تاثیرگذار بوده است.

چه زمانی باید کمک دریافت کنید؟

گریه کردن در واکنش به چیزی که شما را خوشحال یا ناراحت می کند عادی است و مشکلی برای شرایط سلامت ایجاد نمی کند. اگر احساس می کنید به گریه کردن نیاز دارید خجالت زده نباشید و خود را تخلیه کنید.

اما گریه بیش از اندازه موضوعی است که باید آن را با پزشک خود مطرح کنید. اگر گریه در فعالیت های روزانه شما اختلال ایجاد می کند می تواند نشانه ای از ابتلا به افسردگی باشد.

از دیگر نشانه های افسردگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس غم و اندوه یا ناامیدی

احساس تحریک پذیری یا ناکامی

تغییر در اشتها یا کاهش یا افزایش وزن

کمبود انرژی

مشکل در به خواب رفتن یا خواب بیش از اندازه

دردهای غیر قابل توضیح

افکار مرگ یا خودکشی