نخستین مطالعه دقیق روی میزوکینزیا، سال۲۰۲۱ انجام شده است که نشان میدهد احساسات استرسزا ناشی از دیدن بیقراری دیگران یک پدیده روانی فوقالعاده رایج است که از هر سه نفر یک نفر را تحتتاثیر قرار میدهد.
این پدیده عجیب که میزوکینزیا به معنای نفرت از حرکات نامیده میشود، توسط دانشمندان کمی مورد مطالعه قرار گرفته است، اما این پژوهشها مستقل نبود و در تحقیقات مربوط به یک بیماری مرتبط یعنی میزوفونیا، اختلالی که در آن افراد با شنیدن صداهای تکراری خاص تحریک میشوند، مورد توجه قرار گرفته است. به گفته پژوهشگران، این دو اختلال تا حدودی مشابه یکدیگرند، اما در میزوکینزیا، محرکها معمولا بیشتر بصری هستند تا مرتبط با صدا. میزوکینزیا به عنوان یک واکنش عاطفی (معمولا عاطفی قوی و منفی) به دیدن حرکات کوچک و تکراری شخص دیگری مانند دیدن فردی که سندرم دست یا پای بیقرار دارد، تعریف میشود.
سومیت جاسوال، روانشناس در دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا در ارتباط با این اختلال میگوید که با وجود شایع بودن این اختلال به طور شگفتانگیزی، تحقیقات علمی در مورد این موضوع وجود ندارد.
جاسوال و همکارانش برای بهبود درک ما، آنچه را به گفته آنها اولین اکتشاف علمی عمیق در مورد میزوکینزیاست، انجام دادند و نتایج نشان میدهد که افزایش حساسیت به بیقراری چیزی است که تعداد زیادی از مردم باید با آن دست و پنجه نرم کنند. طی یکسری آزمایش که شامل بیش از ۴۱۰۰ شرکتکننده بود، محققان شیوع میزوکینزیا را در گروهی از دانشجویان دانشگاه و افراد از جمعیت عمومی اندازهگیری کردند، تاثیراتی را که بر آنها داشت، ارزیابی و بررسی کردند که چرا ممکن است این احساسات ظاهر شوند.
در نتایج به دست آمده تقریبا یک سوم افراد درجاتی از حساسیت به میزوکینزیا را نشان دادند. نتایج، این فرضیه را تایید میکند که حساسیت میزوکینزیا یک پدیده محدود به جمعیتهای بالینی نیست بلکه چالشی اجتماعی اساسی و شناخته شده است که توسط بسیاری از افراد در جمعیت عمومی به اشتراک گذاشته شده است. بر اساس تجزیه و تحلیلها، میزوکینزیا گاهی اوقات با حساسیت صوتی میزوفونیا همراه است، اما نه همیشه. به نظر میرسد این پدیده میان افراد به طور قابلتوجهی متفاوت است، به طوری که برخی افراد فقط حساسیت کم به محرکهای بیقراری نشان میدهند، در حالی که بعضی دیگر احساس میکنند بسیار تحت تاثیر قرار گرفتهاند و تحمل موقعیت برایشان طاقتفرساست.
تاد هندی، روانشناسی دیگر از این دانشگاه میگوید: «مبتلایان از نظر عاطفی تاثیر منفی میگیرند و واکنشهایی مانند خشم، اضطراب یا ناامیدی و همچنین کاهش لذت در موقعیتهای اجتماعی، کار و محیطهای یادگیری را تجربه میکنند. حتی برخی به دلیل این شرایط فعالیتهای اجتماعی کمتری را دنبال میکنند.»
یک احتمال دیگر این است که نورونهای آینهای مغز مبتلایان در این مشکل نقش دارد. این نورونها زمانی که ما حرکت میکنیم فعال میشوند، اما وقتی میبینیم دیگران حرکت میکنند نیز فعال میشوند. بهعنوان مثال، وقتی میبینید کسی صدمه میبیند، ممکن است خم شوید، زیرا درد او در مغز شما منعکس میشود. از نتایجی که در اینجا مشاهده میشود، واضح است این پدیده غیرعادی بسیار معمولتر از آن چیزی است که تصور میشد. اما به کسانی که از میزوکینزیا رنج میبرند باید گفت شما تنها نیستید و چالش شما رایج است و واقعی.