بازی کننده ها به شکل دو تیم، یارگیری می کنند. تیم اول یک لغت انتخاب می کنند و به نفر داوطلب تیم دوم به آهستگی لغت را میگویند. نفر داوطلب، با اجرای حرکات پانتومیم (حرکات دست و بدن، بدون کلام) هم تیمی های خود را در تیم دوم راهنمایی میکند. اعضای تیم دوم با توجه به آنچه در اجرای دوستشان حدس میزنند، لغات یا موضوعی را نام میبرند. فرد اجرا کننده باز هم بدون کلام و با راهنمایی کردن هم تیمی هایش، باید کاری کند که لغت یا عبارت مورد سوال را هم تیمی هایش بگویند.

تشریح بازی پانتومیم:

معمولا بازی در جمع های دوستانه یا فامیل انجام میشود، هر چند یک جمع کوچک خانوادگی هم می تواند این بازی را انجام دهند. با ان برنامه حتی دو نفر هم میتوانند در قالب دو تیم بازی کنند و سرگرم شوند.

بازی بسیار مفرح و شاد و البته دوستانه است بنابراین قواعد خاصی برای تعداد اعضای تیم ها وجود ندارد (البته در حالت کلی نه در مسابقات ما!)، حتی بعد از شروع بازی هم اعضای تیم میتواند تغییر کند و افراد جدیدی به تیم ها اضافه شوند. اجباری وجود ندارد که تعداد اعضای دو تیم مساوی باشد اما بهتر است اینگونه باشد و دو تیم تقریبا هم تعداد باشند.

نحوه بازی به این ترتیب است که هر تیم یک لغت یا عبارت چند کلمه ای انتخاب میکند، مثلا تیم اول لغت کوهنوردی را انتخاب میکند. یکی از اعضای تیم دوم داوطلب اجرا میشود و تیم اول به آهستگی لغت کوه را به نفر اجرا کننده میگوید. حال باری شروع میشود، نفر اجرا کننده رو به هم تیمی هایش در تیم دوم می ایستد و تلاش میکند بدون لب زدن یا هرگونه کلام، لغت کوهنوردی را برای دوستانش اجرا کند. به فرض دو دستش را به شکل هشت فارسی نگه میدارد که مفهوم کوه را نشان دهد.

هم تیمی های او در تیم دوم با بیان کردن حدس هایشان تلاش میکنند سریعتر به مفهوم مورد سوال نزدیک شوند. در این حالت مثلا یکی میگوید "خونه؟" دیگری میگوید "ورزش یوگا یا کاراته" و... سایر حدس ها. اگر در بین کسانی که حدس میزنند، کسی به کوه اشاره کرد، اجرا کننده با حرکت دست تایید میکند و نشان میدهد که درست اما کامل نیست و ادامه دارد یا نزدیک شده اند و باید اجرا را ادامه دهد. اگر هم حدس های هم تیمی ها خیلی دور بود، اجرا کننده متوجه میشود باید بگونه ای دیگر دوستانش را راهنمایی کند، مثلا حرکات فردی را نشان میدهد که طنابی را گرفته و از شیب تند بالا میرود...

در این بازی اجرای فرد اجرا کننده و حدس های هم تیمی ها، هر دو به یک اندازه اهمیت دارد و موجب رسیدن به جواب میشود.

گاهی مرود سوال مثلا نام یک پرنده است، به فرض طوطی، اجرا کننده به راحتی با حرکت دستانش به صورت بال زدن پرنده، دوستانش را راهنمایی میکند که باید اسم یک پرنده را ببرند. در اینجا اعضای گروه باید با اسم بردن پرندگان مختلف، به اسن درست برسند.

گاهی عبارت سوال چند کلمه ای است. در این حالت اجرا کننده در ابتدای اجرا با نشان دادن شماره کلمات با انگشتان دستش، تیمش را راهنمایی میکند. بعد از اینکه مثلا با نشان دادن عدد سه، به دوستانش فهماند که سوال سه کلمه ای است، میتواند در صورت لزوم مثلا از کلمه دو یا سوم که اجرای راحت تری دارند شروع کند.

هر چند محدودیت مشخصی برای تعداد کلمات عبارت پیشنهادی وجود ندارد اما بهتر است خداکثر لغات هر پیشنهاد، به سه کلمه محدود شود (باز هم تاکید میکنم لیگ ما قوانین خاص خودش رو داره!).

 داشتن سناریو هنگام اجرا خیلی مهم است. گاهی با اجرای یک سناریوی بد، اعضای تیم هر چقدر هم سعی کنند نمیتوانند به جواب برسند. در این حالت اجرا کننده باید زمان مناسب برای تغییر شیوه اجرا را بشناسد و اعضای تیم را دعوت کند که با یک راه دیگر به جواب برسند.

در عین حال سوال های اعضای تیم برای رسیدن به کلمه بسیار مهم است. مثلا در یک تیم هماهنگ، اعضا ابتدا سوال میکنند چند کلمه است، یا وقتی سوال یک کلمه ای است، با پرسش هایی مثل جاندار است؟ صفت است؟ شی است؟ و... حدود لغت مورد سوال را تعیین میکنند.

تیم برنده در بازی پانتومیم:

میتوان بازی را فقط به منظور سرگرمی انجام داد و اجرای هر فرد محدودیت نداشته باشد. اما بهتر است زمانی حدود 2 یا 3 دقیقه از ابتدا تعیین شود و اجرا در آن زمان قطع شود. زمانی هم که هر گروه به کلمه درست میرسد، ثبت گردد و از تعداد یا مجموع زمان های اجرا، تیم برنده مشخص شود.