تقی آزادارمکی، جامعه‌شناس با نگاهی به تحرکات انتقادی دانشجویان فاز بعدی پیگیری مطالبات مردم را بررسی کرده است.

 بخش‌های مهم گفت‌وگوی او در این باره را در ادامه می‌خوانید: 

مردم امروز، چشم انتظار آینده هستند.

امروز همه ایران تغییر می‌خواهند.

بعد از سال۸۸‌، دانشجویان تصمیم گرفتند، خود را از منازعات سیاسی و اجتماعی دور نگه دارند.

ورود دانشجویان به عرصه کنشگری ارادی و از درون دانشگاه‌هاست. برخی مسوولان به اشتباه آن را به خارج مربوط می‌کنند.

در درون سیستم، برابر تغییر و بهبود مقاومت می‌شود. 

 اگر سیستم دست به تنبیه و مجازات معترضان بزند، رفتار مردم رادیکال می‌شود و صبر آنها پایان می‌یابد.

خبر صدور احکام اعدام و زندان‌های طویل‌المدت و... خطرناک است. اگر این روند ادامه داشته باشد، مردم به سمت تغییرات بنیادگرایانه میل می‌کنند.

 نگاه رهبران کشور به جای نظارت و کنترل و سرکوب باید مبتنی بر تحقق آشتی ملی‌، همراهی و همگرایی و دعوت مردم بر مشارکت باشد.

گشت ارشاد منتفی شد و مردم از آن عبور کردند. اگر سیستم بخواهد روی آن پافشاری کند، مستمسک اعتراضی شکل می‌گیرد.

مردم عقب‌نشینی نمی‌کنند، پیش می‌روند. 

آشتی یعنی آزادی خبرنگاران‌، دانشجویان‌، هنرمندان و پایان دادن به احکام تندی که برای معترضان صادر می‌شود.

آشتی یعنی شنیدن صدای مردم و جوانان.