تصور کنید، نشسته اید و صبحانه می خورید، یکدفعه بدون هیچ دلیلی شروع به خندیدن می کنید، آن هم خنده ای طولانی مدت و یا زمانی که در حال رانندگی هستید، یا در محل کار مشغول آماده کردن گزارشی مهم که مدیرتان از شما درخواست کرده هستید، یا در حال خرید از مغازه هستید و یا سر جلسه یک امتحان مهم نشسته اید، ناگهان می خندید.

تحقیقات نشان می دهد خندیدن در لحظات نامناسب و بی موقع می تواند نشانه ی هشداردهنده ای از یک بیماری تهدیدکننده باشد.

در واقع به نظر می رسد ارتباطی بین تغییر در شوخ طبعی و زوال عقل وجود داشته باشد. در همین زمینه محققان با خانواده های 48 بیماری که مشکل زوال عقل داشتند صحبت کردند.

نتایج نشان داد بیمارانی که زوال عقلی دارند صراحتا و بدون رودربایستی در زمان های نامناسب و بی موقع می خندند.

چنین لحظاتی می تواند شامل تماشای اخبار از تلویزیون درباره ی بلایای طبیعی و یا دیدن صحنه ی پارک نادرست یک ماشین باشد.

یکی از بستگان این بیماران می گوید:وقتی آسیب شدیدی دیده بودم٬ او داشت بلند می خندید.

یکی دیگر از نزدیکان فردی که زوال عقل دارد می نویسد:من آسم دارم و زمانی که دارم به سختی نفس می کشم این باعث خنده ی او می شود.

تحقیقات نشان می دهد بیمارانی که دچار زوال عقل هستند تمایل بیشتری دارند تا به تپق های دیگران و اشتباهات لپی آنها بخندند.

تغییر در حس شوخ طبعی خصوصا در دو نوع زوال عقل بسیار شایع است:«پیشانی-گیجگاهی» و «معنایی» که به خاطر آن افراد بیمار توانایی انجام فعالیت های اجتماعی خود را از دست می دهند.

البته بخشی از این علائم در بیماران آلزایمری هم دیده می شود.

با این حال هنوز تحقیقات بیشتری باید در این زمینه و به منظور تشخیص دقیق تر علائم این بیماری انجام شود.