پزشکان عمومی اغلب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنوند که بیماران خود از عرق در طول خواب شبانه خود شکایت دارند زیرا این نوع از عرق کردن شایع است. تعریق شبانه به هرگونه عرق کردن بیش از حد در طول شب اشاره دارد. با این حال، اگر دمای اتاق خواب خود را به طور غیرعادی گرم نگه دارید یا با لباس های زیاد بخوابید، ممکن است در طول خواب عرق کنید که این وضعیت کاملا طبیعی است.

علائم تعریق شبانه چیست؟

بسته به علت اصلی عرق کردن شبانه، علائم دیگری ممکن است همراه با تعریق رخ دهند، از جمله:

• برخی از عفونت ها و سرطان ها
• کاهش وزن
• تب و لرز
• عرق کردن در خواب به دلیل انتقال یائسگی همراه با سایر علائم یائسگی مانند خشکی واژن، گرگرفتگی در طول روز و تغییرات خلقی

گرگرفتگی که همراه با یائسگی است می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در شب رخ دهد و باعث تعریق شود. حتی یک علت بسیار شایع تعریق شبانه در زنان یائسه است. یادآوری این نکته مهم است که گرگرفتگی و سایر علائم پیش از یائسگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند چندین سال قبل از یائسگی واقعی (قطع دوره های قاعدگی) رخ دهند.

کدام پزشکان تعریق شبانه را درمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند؟

تعریق شبانه معمولاً توسط متخصصین داخلی یا متخصص زنان درمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اگر مربوط به بیماری زمینه ای خاص باشد، متخصصان دیگری از جمله متخصصان غدد، مغز و اعصاب، متخصصان بیماری های عفونی یا انکولوژیست ها ممکن است در مراقبت از بیماران مبتلا به تعریق شبانه مشارکت داشته باشند.

***عرق کردن شبانه بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. اگرچه گاهی اوقات دلیلی برای نگرانی ندارد، اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خواب را مختل کند و کیفیت زندگی را کاهش دهد. در برخی موارد، تعریق شبانه نشانه یک مشکل سلامتی است که نیاز به توجه دارد. خوابیدن در یک اتاق خنک با ملافه و لباس خواب ساخته شده از پارچه های سبک و طبیعی ممکن است کمک کننده باشد. در غیر این صورت، پزشک می‌تواند روش‌های دیگری را توصیه کند، که ممکن است شامل داروها و درمان‌ها باشد.

شایع ترین علل تعریق شبانه چیست؟

دلایل مختلفی برای تعریق شبانه وجود دارد. رایج ترین آنها شامل موارد زیر است:

هیپوگلیسمی

قند خون پایین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث تعریق شود. افرادی که انسولین یا داروهای خوراکی دیابت مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند ممکن است در شب دچار هیپوگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند که با عرق کردن همراه است.

اختلالات هورمونی

عرق کردن یا برافروختگی را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان با چندین اختلال هورمونی، از جمله فئوکروموسیتوم (نوعی تومور غده فوق کلیوی که هورمون های معروف به کاتکول آمین ها را بیش از حد تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند)، سندرم کارسینوئید (تولید بیش از حد هورمون های خاص توسط تومورهای ریه یا دستگاه گوارش) و پرکاری تیروئید (میزان بیش از حد آن ) تجربه کرد.

شرایط نورولوژیک

شرایط عصبی از جمله سکته مغزی و نوروپاتی اتونومیک ممکن است باعث افزایش تعریق و در نهایت تعریق شبانه شود. درمان تعریق شبانه به علت اصلی آن بستگی دارد.

عفونت

سل عفونتی است که بیشتر با تعریق شبانه همراه است. با این حال، عفونت‌های باکتریایی مانند اندوکاردیت (التهاب دریچه‌های قلب)، استئومیلیت (التهاب استخوان‌ها) و آبسه‌ها می‌توانند باعث عرق کردن شبانه شوند. با این حال، عفونت‌های باکتریایی، مانند شرایط زیر نیز می‌توانند با عرق کردن شبانه مرتبط باشند:

• عفونت ویروس ایدز ( HIV )
• اندوکاردیت (التهاب دریچه های قلب)
• استئومیلیت (التهاب درون استخوان ها به دلیل عفونت)
• آبسه (به عنوان مثال، کورک، آپاندیس، لوزه ها، پری مقعد، پری لوزه، دیورتیکولیت )

یائسگی

گرگرفتگی همراه با یائسگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در شب رخ دهد و باعث تعریق شود. این یک علت بسیار شایع تعریق شبانه در زنان است.

سرطان ها

عرق کردن شبانه از علائم اولیه برخی از سرطان ها است. شایع ترین نوع سرطان مرتبط با تعریق شبانه، لنفوم است. با این حال، افرادی که سرطان تشخیص داده نشده دارند اغلب علائم دیگری مانند کاهش وزن غیرقابل توضیح و تب نیز دارند.

داروهای ضد افسردگی

مصرف برخی داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به عرق کردن در خواب شود. در مواردی که سایر علائم فیزیکی یا علائم تومور یا عفونت وجود نداشته باشد، داروها اغلب علت اصلی تعریق شبانه هستند. داروهای ضد افسردگی نوع رایجی از داروها هستند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند منجر به عرق کردن شبانه شوند. همه انواع داروهای ضد افسردگی از جمله ضد افسردگی های سه حلقه ای، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، و عوامل جدیدتر، ونلافاکسین Effexor و بوپروپیون (ولبوترین) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث عرق کردن شبانه شوند.

سایر داروها

داروهایی که برای کاهش تب (ضد تب) مانند آسپرین و استامینوفن (تیلنول و غیره) مصرف می‌شوند، گاهی می‌توانند منجر به تعریق شوند. انواع دیگر داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث برافروختگی (قرمزی پوست، به طور معمول روی گونه ها و گردن) شوند که همانطور که در بالا ذکر شد ممکن است با عرق کردن در خواب اشتباه گرفته شود.

سبک زندگی

مصرف بیش از حد مواد مخدر، الکل و کافئین نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خطر عرق کردن در خواب را افزایش دهد. استرس بیش از حد یا حجم کار نیز ممکن است تعریق شبانه را افزایش دهد. سایر شرایط پزشکی مانند بیماری ریفلاکس معده به مری، نارسایی قلبی، اضطراب و حملات پانیک با عرق کردن شبانه مرتبط هستند.

چگونه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان تعریق شبانه را درمان کرد؟

درمان تعریق شبانه برای هر بیمار متفاوت است و همیشه باید روند درمان توسط یک متخصص بهداشت نظارت شود. برخی از روش‌های درمانی بالقوه شامل تغییرات در محیط و رفتار، درمان شناختی رفتاری CBT و داروها هستند.

اصلاح سبک زندگی

اجتناب از کافئین، الکل و غذاهای تند، نوشیدن آب کافی، حفظ وزن مناسب، استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش و پوشیدن لباس‌های مناسب قبل از خواب، راهکارهایی هستند که ممکن است تعریق شبانه را تسکین دهند.

درمان بیماری های زمینه ای

برای درمان تعریق شبانه، پزشک اقداماتی را برای شناسایی و رفع علت اصلی آن انجام خواهد داد. برنامه درمانی شما به تشخیص خاص شما بستگی دارد. موارد زیر علل رایج تعریق شبانه با گزینه های درمانی بالقوه است:

یائسگی: تغییرات سبک زندگی، مانند خوابیدن در اتاق های خنک و پرهیز از الکل، ممکن است به تسکین گرگرفتگی و تعریق شبانه کمک کند. اگر اینها کافی نیستند، هورمون درمانی ممکن است به تسکین علائمی که تجربه می‌کنید کمک کند و آنها را کاهش دهد. پزشک شما همچنین ممکن است داروهای دیگری مانند پاروکستین و گاباپنتین را برای گرگرفتگی تجویز کند.

عفونت زمینه ای: بسته به نوع عفونتی که دارید، آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد ویروسی یا سایر داروها ممکن است به درمان آن کمک کنند.

اضطراب: پزشک شما ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی را تجویز کند. آنها همچنین ممکن است درمان را توصیه کنند.

پرکاری تیروئید: برای درمان پرکاری تیروئید از داروها، درمان با ید رادیواکتیو یا گاهی جراحی استفاده می شود.

مصرف الکل یا کافئین یا مصرف مواد مخدر: محدود کردن یا اجتناب از این مواد ممکن است به کاهش تعریق شبانه کمک کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند یا درمان هایی را برای کمک به ترک توصیه کند.