این هزینه شاید دور از ذهن برسد، اما شما اگر هزینه‌ای که برای محصولات آرایشی و خود آرایش‌های متنوع، عمل‌های زیبایی، پوشاک و مد‌های پیوسته در حال تاریخ و نیز هزینه‌های ورزش و تناسب و اندام را حساب کنید، می‌بینید که این برآورد حتی شاید حد پایین هزینه انسان‌ها برای زیبا شدن را محاسبه کرده باشد.
اگر مجلات قدیمی سی چهل سال پیش را ورق بزنید، می‌بینید که تا چه حد تبلیغات محصولات آرایشی و زیبایی آن زمان دمده شده‌اند. به صورت مشابهی اگر در تاریخ عقب‌تر برویم به مواردی برمی‌خوریم که امروزه اصلا باورمان نمی‌شود که زمانی برای زیبایی استفاده می‌شده‌اند!
۱- در قرن نوزدهم، بسیاری از ترکیبات حاوی آرسنیک برای سفید کردن پوست بدن خود استفاده می‌کردند. آن زمان آثار مضر آرسنیک به اندازه الان مشخص نشده بود.
۲- چه شد که برنزه شدن اینقدر مد شد؟ در واقع تا نیمه دهه ۱۹۲۰ اصلا از این خبرها نبود. اما در این زمان کوکو شانل، در قایق تفریحی خود زیر نور آفتاب خوابش برد و وقتی پوستش برنزه شد، دیگر همه آن را به حساب مد جدید گذاشتند.
اصلا برنزه شدن در آن زمان مترادف شد با ثروتمند بودن شخص، یعنی اینکه شخص آنقدر ثروت دارد که بتواند به تعطیلات دلخواه برود. به خصوص در آن زمان اگر زمستان کسی برنزه می‌کرد، بیشتر این مطلب را می‌نمایاند!
۳- در قرون وسطی، وسعت پیشانی یک زن، یکی از شاخص‌های زیبایی او به شمار می‌رفت. پس بسیاری از زن‌ها برای تاکید بر این نقطه از صورتشان، کاملا ابروهایشان را برمی‌داشتند و حتی خط رویش موهایشان را عقب می‌بردند و ابروهایشان را دستکاری می‌کردند تا پیشانی‌شان وسیع‌تر به نظر برسد و چهره‌شان حالت کروی‌تری پیدا کند.
۴- برای سفید کردن دندان‌ها، رومیان شیوه غیرقابل تصوری داشتند: قرقره کردن ادرار! در این زمینه آنقدر پیش رفتند که ادرار از پرتغال وارد می‌کردند!
۵- در قرن هجدهم خبری از اسپری‌های فیکساتور حالت مو نبود. پس خیلی از زن‌ها از چربی خوک برای شکل دادن به موهایشان استفاده می‌کردند و چون این چربی، جاذب موش بود، برخی از زن‌ها از روی ترس، هنگام خواب سرشان را داخل یک قفس می‌کردند تا غفلتا شب‌هنگام موش‌ها سراغ سرشان نیایند!
۶- در فرانسه قبل از انقلاب؛ یک زمانی وریدهای برجسته دست بانوان خیلی مد شده بود. بنابراین برخی زن‌ها با مداد، وریدهای خود را به رنگ آبی درمی‌آوردند تا نمایان شود!
۷- در ژاپن در دوره‌ای؛ دندان سیاه مد شده بود. زنان طبقه اشراف و نیز زن‌های متاهل دندان‌ها خود را به رنگ سیاه درمی‌آوردند. در سال ۱۸۷۰، دولت ژاپن این کار را ممنوع کرد، اما همچنان این کار انجام می‌شد و حتی گاهی امروز هم زن‌های ژاپنی این کار را می‌کنند.
۸- سال ۱۹۳۶، ایزابلا گیلرت، یک وسیله برای ساخت چال گونه اختراع کرد. این وسیه فنری داشت که روی گونه، در محل مناسب فشار اعمال می‌کرد. ما نمی‌دانیم که این وسیله چقدر فروش کرد، اما می‌دانیم که در مقام عمل، اصلا کار نکرد.
۹- در روم باستان، عرق بدن گلادیاتورها یک وسیله جوان‌کننده و ایجاد جذابیت جنسی تصور می‌شد و زن‌های زیادی از آن استفاده می‌کردند!
۱۰- در اوایل قرن چهاردهم، ناگهان لب‌ها، از فهرست شاخص‌های زیبایی و جذابیت زنانه، حذف شدند. شاهدی دیگر برای تغییرات عجیبی که در معیارهای زیبایی‌شناسانه آدم‌ها در طول سال‌ها و قرن‌های ایجاد می‌شود. در تابلوها این دوران می‌بینیم که دیگر تاکیدی بر روی لب‌های نیست و رنگ باخته‌اند و عموما نازک به تصویر کشیده می‌شدند.
۱۱- در یونان باستان، ابروهای به هم پیوسته نماد اصالت و هوش تصور می‌شدند. بنابراین زن‌ها فاصله بین ابروها را با پودر مشکی می‌کردند و برخی‌ها هم از ابروهای مصنوعی ساخته شده از موی بدن بز استفاده می‌کردند.
۱۲- در قرن نوزدهم تلاش‌هایی برای پیوند مژه شروع شد. در این زمان یک متخصص تلاش کرد که به صورت مستقیم با یک سوزن مژه در پلک زن‌ها پیوند بزند.
۱۳- به فاصله کوتاهی بعد از اختراع ماشین اشعه ایکس، استفاده از آن برای درمان آکنه، اگزما و برداشتن مو شروع شد! مشخص است که آثار جانبی بد مانند تحلیل رفتن یا آتروفی پوست، ایجاد زخم و سرطان زیاد بود.
۱۴- در دهه ۱۹۲۰ بود که موخشک‌کن‌های پرتابل اختراع شد. اما نمونه‌های اولیه خیلی خطرناک بودند و احتمال ایجاد شوخنگی، برق‌گرفتگی و حتی مرگ هم با آنها وجود داشت!
