کسی نمی‌داند به چه دلیل ابرهای قطب شمال زحل یک شش ضلعی تشکیل داده‌اند. شش ضلعی زحل در دهه 1980 هنگام عبور فضاپیمای وویجر از کنار این سیاره کشف شد. تا پیش از آن چنین چیزی در هیچ جای دیگر منظومه شمسی مشاهده نشده بود.

در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟

در اواخر سال 2012 دوربین زاویه‌باز فضاپیمای کاسینی به محض این که قطب شمال سیاره زحل توسط نور خورشید روشن شد، این تصویر خیره‌کننده با رنگ کاذب را ثبت کرد. ترکیب داده‌های فروسرخ نزدیک باعث ایجاد رنگ‌های قرمز در ابرهای کم‌ارتفاع و سبز در ابرهای مرتفع‌تر شده است و به منظره ابری زحل جلوه‌ای درخشان می‌دهد.

این تصویر و تصاویر مشابه دیگر نشان‌دهنده‌ ثبات شش ضلعی تا 20 سال پس از عبور وویجر است. فیلم‌هایی که از قطب شمال زحل گرفته شده، ساختار ابری را که بافت شش ضلعی خود را حین چرخش حفظ می‌کند، نشان می‌دهد.

ابرهای منفرد شش‌ضلعی‌مانند روی زمین نیز دیده می‌شوند، اما الگوی ابر زحل دارای شش ضلع معین با طول تقریباً مساوی است. وسعت شش ضلعی زحل به اندازه‌ای است که چهار زمین را در خود جای می‌دهد. فراتر از ابرهای گوشه‌ بالایی راست تصویر، حلقه‌های زیبای سیاره به رنگ لاجوردی دیده می‌شوند.