غار پراو چگونه کشف شد؟

حدود ۴۶ سال از زمان کشف این غار می گذرد، اولین بار در سال ۱۳۵۰ بود که یک گروه غارنورد انگلیسی به عمق ۷۵۰ متری این غار رفتند و آن را کشف کردند. یک سال بعد طمع دست یافتن به رکورد جهانی باعث شد که دوباره یک تیم غارنورد انگلیسی راهی این غار شوند تا پیشروی بیشتری را در اعماق این غار به ثبت برسانند.

این گروه ۱۶ نفره در عمق ۷۵۱ متری به حوضچه ای گلی به طول ۵۰ متر برخوردند که ادامه پیشروی را برایشان غیرممکن می کرد، با اینکه امید زیادی به گسترش این غار می رفت اما از نظر آن ها غار به نقطه پایان خود رسید بود. سه سال بعد، تیمی لهستانی هم از غار دیدن کردند و مهر تاییدی زدند بر اینکه اینجا واقعا پایان این غار است. بعدها با رفتن غواصی به داخل این آبگیر مشخص شد که عمق این حوضچه سه متر است و راه به جایی ندارد.

این غار که زمانی از بزرگ ترین غار عمودی دنیا بود و به اورست غارهای دنیا شناخته می شد امروز با کشف غارهای عمیق دیگر به رتبه ۲۲۰ عمیق ترین غارهای دنیا رسیده است.

دهانه ورودی غار پراو

مسیرهای این غار بسیار صعب العبورهستند، به غیر از سردی هوای داخل غار و راه های سختش، دیواره خشن و متخلخل، لباس غارنوردان را پاره می کند و این باعث می شود که آب سرد به بدن آن ها برسد و سختی های پیمایش غار بیشتر از گذشته شود.

دشواری گذر از میان مسیرهای این غار باعث شده که تا به حال ۵ غارنود جان خود را در داخل این غار از دست بدهند، اگر روزی پا به داخل این غار گذاشتید در طول مسیر این غار تابلوهایی را می بینید که مکان سقوط این غارنوردان را مشخص کرده است.