یحیی گل‌محمدی - باشگاه پرسپولیس؛ دیوار بی‌اعتمادی در انظار عمومی فرو ریخت!

یحیی گل محمدی پس از بازگشت به تمرین پرسپولیس در مصاحبه‌ای قابل پیش بینی با خبرنگاران شرکت کرد و همه حرف‌هایش را زد.

از صحبت‌های گل محمدی مشخص است که گلایه او به طور مستقیم مربوط به مدیریت باشگاه، وعده‌های عملی نشده و مشکلاتی است که همچنان بدون راه حل باقی مانده؛ به همین دلیل، او به راحتی گفت در حال حاضر هیچ قراردادی با پرسپولیس ندارد و حضورش در تمرین هم سمبلیک است.

یحیی هر آنچه دلش می‌خواست بر زبان آورد؛ از کیفیت نامرغوب زمین تمرین و پاداش‌های پرداخت نشده، تا اصل قراردادها و شرایط درآمدزایی و بحث برانگیز باشگاه پرسپولیس... میان او و باشگاه اختلافی افتاده که به نظر نمی‌رسد با سکوت و پنهان کاری، این مشکلات عمیق حل و فصل شود.

پرسپولیس باید به دنبال یک راه حل منطقی و اطمینان بخش باشد؛ چون اگر مشکلات به صورت ریشه‌ای حل نشوند، ادامه کارِ مدیریت فعلی با گل محمدی امکان پذیر نخواهد بود. فراموش نمی‌کنیم که این بار، فقط بازیکنان نیستند که دست به اعصاب می‌زنند، بلکه سرمربی تیم هم در صف اول شاکیان قرار گرفت و تمرینات را چند روز تحریم کرد.

دقایقی قبل رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس از مخالفت اعضای هیئت مدیره با کناره گیری گل محمدی سخن گفت و حتی در برخی موارد از جمله آپشن‌های قرارداد، حق را به او داد. به نظر می‌رسد باشگاه با وعده حل و فصل این مسائل، به هر طریقی درصدد بازگشت آرامش به تیم است اما آنچه نباید میان یحیی و مدیریت باشگاه رخ می‌داد، اتفاق افتاد و دیوار بی اعتمادی در انظار عمومی‌فرو ریخت.

در واقع تیمی که ۳ جام قهرمانی با حضور گل محمدی در فصل گذشته به ویترین افتخارات باشگاه اضافه کرد، در کوران مسابقات لیگ و بازی‌های آسیایی خود به بدترین شکل ممکن در عمق حواشی لغزید و مشخص نیست آیا مدیران فعلی می‌توانند آب رفته را به جوی بازگردانند یا...

از محتوای مصاحبه درویش پیداست که او بدش نمی‌آید منابع مالی لازم را برای باشگاه جور کند تا از شرِ غرولند بازیکنان و سرمربی اش در امان بماند اما در فوتبالی که معلوم نیست باشگاه‌های آن دولتی است یا خصوصی و هزینه‌هایش هم با درآمدهایش جور در نمی‌آید، چگونه می‌توان به سرمربی شاکی وعده داد برو خیالت راحت، برایت پول جور می‌کنیم تا قند در دل شما آب شود؟! این مسئله با وعده وعید، قرار است به صورت کدخدامنشی و هیئتی حل شود تا ببینیم بعدها چه خواهد شد؛ لابد هر چه پیش آید خوش آید...