بیانیه ۶ بندی سید حسن خمینی درباره حوادث اخیر در کشور

متن بیانیه حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در پی می آید:

بسمه تعالی

مایل بودم درباره «اتفاقات تلخ این روزها» پیش از این سخن بگویم، ولی به سبب آشفتگی فضای عمومی جامعه این امر را به زمانی مناسب تر واگذاشته بودم. اما امروز که رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای(حفظه الله) از همگان خواستند تا درباره اتفاقات اخیر اظهار نظر کنند، به نظرم آمد تا چند جمله ای در این باره بنویسم:

۱- تردید نباید داشت که بین «اعتراض» که حق قانونی هر شهروند است، با «اغتشاش» که ریشه در دسیسه های دشمنان مردم دارد، تفاوت وجود دارد. اعتراض، نشان زنده بودن جامعه ای است که برخی از آسیب ها را بر نمی تابد، ولی آشوب و هنجارشکنی -آن هم وقتی توسط رسانه هایی عاری از دلسوزی برای ملت ایران بر آتش آن دمیده می شود-، ثمره ای جز حاکمیت افراطی گری و یا هرج و مرج ندارد. فراموش نکنیم که رسانه هایی که امروزه میدان دار ایجاد شقاق در میان ما شده اند یا تاریخی سراسر دشمنی با ما دارند و یا از جایی ارتزاق می کنند که همواره ایران و ایرانی را ضعیف و زبون خواسته است.

ما چاره ای نداریم جز اینکه همراه و همدوش یکدیگر زندگی کنیم. همه ما با هر سلیقه و نگاهی، یک ملت ایم؛ با سلایق متفاوت و با هدفی واحد. سربلندی کشورمان، با زندگی مسالمت آمیز با هم و ایستادگی در مقابل آنان که ذلت ما را می خواهند محقق می شود. باید با هم گفت و گو کنیم؛ جناح ها با مردم، و حاکمیت با آنانی که دیگر گونه می اندیشند. و صد البته تردید نکنیم که ستیز با دین و جنگ با آنچه در منظر مردم «ارزش دینی» شناخته می شود، همانند جنگ با آزادی و رفاه به یک اندازه ابتر و ناممکن است.

۲-گفت و گو تنها راه برون رفت از بن بست های اجتماعی است. روشن است که ما با اعتراض هایی یک دست مواجه نیستیم. و هر از چندگاه، گروهی کوچک یا بزرگ با سلیقه ای متفاوت ممکن است نسبت به سیاستی و یا رفتاری معترض باشد. در این جامعه، چه معترضین و چه بدنه ی حاکمیت گریزی از این ندارند که به گفت و گو با تمام شرایطش، که معقول ترین راه اصلاح است، تن در بدهند.

اگر از یکسو، شعارهای تند و خشمگینانه ثمری نمی دهد، اما مجموعه نظام هم باید گفت و گو با بخش های مختلف ملت را آغاز کند و شنیدن درد ایشان و در صورت لزوم معذرت خواهی از آنان را -که مدت مدیدی است کمرنگ و فراموش شده-ییاموزد.

طبیعی است که نتیجه این گفتگو نه ادامه «انعطاف ناپذیری در برخی روش ها و ارزش ها»، و نه مطابق با خواسته های تند ساختارشکنانه خواهد بود. و از همین گفت و گوهاست که میزان مجاز انعطاف و تعریف ساختارشکنی به دست می آید.

۳- امروز دردهای مختلفی بر جان مردم سنگینی می کند که مهم ترین آنها بحث معیشت و مشکلات اقتصادی است. حل هر مشکلی در حوزه های دیگر محتاج اصلاح در امور اقتصادی است. دولت مردان باید بدانند که اگر نتوانند مشکلات اقتصادی را برطرف کنند همواره زمینه آشوب ها و سوء استفاده اجانب را فراهم آورده اند.

۴-بخش زیادی از اعتراض و دلخوری های مردم ناشی از بسته بودن راه های قانونی اعتراض و در صورت لزوم تغییر قانونی برخی قوانین و سیاست هاست. شک نباید داشت که باز کردن مسیر حضور همه سلیقه ها در ارکان حکومت، راه دشمنان را سدّ می کند. برای اینکه ظرفیت حضور آمریکا و رژیم غاصب اشغالگر و ایادی آنها را کم کنیم، باید ظرفیت نظام را در مشارکت همه سلایق در تقنین و اجرا فراهم کنیم.

۵-شخص رهبر انقلاب اسلامی که علاوه بر جایگاه حقوقی از ویژگی های ممتاز اخلاقی برخوردارند و از سرآمدان روزگار خود هستند، برای همه کسانی که با معظم له از دور یا نزدیک آشنایی دارند دارای احترام ویژه ای هستند و برای بخش های بزرگی از مردم از چنان احترامی برخوردارند که توهین به ایشان مانع بزرگ هر نوع تفاهم و گفت و گوست. ضمن اینکه برای همه آشنایان به سیاست محرز است که صحت و سلامت ایشان پیوندی عمیق با آرامش کشور و صلاح امور دارد.

۶-جمهوری اسلامی ثمره خون های پاکی است که برای خدا و با پیروی از امام عظیم الشأن و با امید سعادت مردم بر زمین ریخته شد. حفظ آن و صد البته اصلاح آن و چشم نبستن بر اشکالات آن و در عین حال دفاع از حقیقت ناب آن، وظیفه تمام کسانی است که خود را وامدار این اتفاق بی بدیل می دانند.

لازم می دانم در پایان برای جان باختگان حوادث اخیر طلب رحمت، برای آسیب دیدگان آرزوی سلامت و بهروزی، برای حافظان امنیت توفیق و برای همه مردم روزهای بهتر و شادتر از خدای متعال مسألت نمایم و از آنچه در شب گذشته در دانشگاه صنعتی شریف واقع شد، ابراز تأسف نموده و مسئولان مربوطه را به رعایت هر چه بیشتر حرمت دانشگاه توصیه کنم.