«حجاب استایل‌»‌ها هیچ اعتقادی به حجاب نخواهند داشت ، دنبال خودنمایی هستند

به گزارش محیانیوز،حجاب‌استایل‌ها، پوشش دارند، ولی اعتقادی به آن ندارند، مرزهای پوشش را هر روز طبق میل شخصی خودشان جابه‌جا می‌کنند و تبرجی را که هیچ‌جوره با حجاب جمع نمی‌شود، با پوشش خود ترکیب می‌کنند. آن‌ها برای دیده‌شدن زیبایی‌های ظاهری تلاش می‌کنند، در صورتی که مقصود از حجاب، حریم‌داری است؛ حریمی که زن را، مظهر اسم جمال خداوند را، به مراتب بالاتر و قدسی برساند، از اشاعه فحشا در جامعه جلوگیری و به برقراری امنیت کمک کند.

فعالیت حجاب‌استایل‌ها به کدام یک از این اهداف می‌رسد؟ مسلم است که نهایت اهداف آن‌ها به منافع مادی خواهد رسید، اما چرا از این مسیر؟ در کتاب تفسیر سوره منافقون از مقام معظم رهبری می‌خوانیم:
«منافق آن کسی است که در باطن دلش کافر است، به خدا هیچ ایمانی ندارد، اما در ظاهر ادعای ایمان می‌کند. چرا ادعا می‌کند؟ برای بهره‌برداری از این ایمان و برای اینکه در سایه اظهار ایمان و تظاهر به ایمان بتواند به یک خیری، به یک نفعی، به یک سلامتی دست پیدا کند. چه زمانی چنین حالتی پیش می‌آید که یک نفری به خاطر اظهار ایمان به نفعی دست پیدا بکند؟ آن وقتی که اظهار ایمان در جامعه خیر و برکت داشته‌باشد.»
اگر از این زاویه به جامعه نگاه کنیم، چه برداشتی از حجاب‌استایل‌ها خواهیم داشت؟

بر خلاف تمام تلاش‌های رسانه‌های معاند برای به تصویر کشیدن زنان ایرانی که خواهان بی‌حجابی هستند، می‌بینیم که حجاب‌استایل‌ها، برای کسب منفعت، فعالیتشان را در سایه حجاب ادامه می‌دهند تا مخاطب را همراه خود کنند.
اگر جامعه خواهان حجاب نبود، چرا فردی که اعتقادی به حجاب ندارد و برایش لباس کوتاه و روسری نازک تفاوتی با پوشش کامل ندارد، در ابتدا به این شکل و با حجاب ظاهر می‌شود؟ اگر نتیجه حجاب داشتن، عدم مقبولیت در جامعه بود (آنطور که رسانه‌های دشمن به آن می‌پردازند) چرا فردی برای دیده‌شدن و مقبولیت باید حجاب داشته‌باشد؟

آنچه در این مدت نادیده گرفته شده‌است، حجاب‌خواهی جامعه است؛ نقطه مهمی که دشمن روی آن تمرکز دارد تا وارونه نشانش دهد و ما از آن غافل یا حتی بدتر از آن، با دشمن هم‌عقیده‌ایم. ریشه حجاب‌خواهی انسان‌ها، فراتر از حکومت‌هاست و به فطرت برمی‌گردد و این نقطه مشترک می‌تواند شروعی برای حجاب‌گستری در جوامع انسانی باشد.
دشمنان انسانیت با تمرکز بر اجباری کردن بی‌حجابی به واسطه تغییر ذائقه و فرهنگ، فشارهای روانی، تمسخر حجاب و پوشش، مدهای خودساخته توانسته‌اند تا حدودی در نادیده گرفتن فطرت مؤثر باشند، اما آنچه از جامعه امروز ایران برداشت می‌شود، حجاب‌خواهی اکثریت افراد است.