پدر سامان صیدی: به پسرم گفته‌اند یازده مورد تهدید داشتی در صورتی که تاکنون کسی از او شاکی هم نبوده است/ تا حکم صادر کردند، نگذاشتند وکیل بر سر پرونده برود/ در فیلم کسی که سطل آشغال را تکان می‌دهد دستش تتو ندارد و پسر من تتو دارد

تیمور صیدی پدر سامان صیدی که به‌ اتهام محاربه از طریق کشیدن سلاح کلت کمری و شلیک سه عدد تیر هوایی به اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت کشور محکوم شده است با اشاره به سابقه رزمندگی خود در دفاع مقدس عنوان کرد: نه تنها خودم زحمت زیادی برای جمهوری اسلامی ایران کشیدم و برادرم شهید شده است، بلکه باید بگویم ۶۰ درصد از فامیل‌هایم را در دوره جنگ از دست داده‌ام که باید هم از دست می‌دادیم چون باید از این آب و خاک دفاع می‌کردیم.

وی افزود: الان پسر من را در اعتراضات گرفته‌اند نسبت به اتهاماتی که به وی داده‌اند خیلی ناراحتم و درد وجدان می‌خورم زیرا ما از خانواده شهدا و ایثارگران هستیم.

پدر سامان صیدی ادامه داد: در یکی از موارد به پسرم گفته‌اند یازده مورد تهدید داشتی. نمی‌شود تهدید و درگیری وجود داشته باشد اما در این جریان پرونده یا دادگاهی نباشد. در صورتی که تاکنون کسی از او شاکی هم نبوده است و خدا شاهد است یک روز هم حبس نکشیده است. من پرونده‌اش را نخوانده‌ام در تلویزیون آقای قاضی با فرزندم صحبت می‌کند و می‌گوید شما قبلاً یازده فقره تهدید داشته‌اید، بچه من یک روز هم حبس نکشیده است و زندان هم نرفته است. اگر پسر من است این چیزها واقعیت ندارد؛ شاید سر تصادفی و حساب و کتابی تا پاسگاه مراجعه کرده و شکایتی کرده است اما سابقه زندان رفتن ندارد.

وی تاکید کرد: ما نمی‌خواهیم روزنامه‌ها و شبکه‌های آن طرف با ما مصاحبه کنند تا خودمان هستیم باید مشکل‌مان را به خودمان بگویم خواسته ما این است.

وی یادآور شد: در حال حاضر در منطقه تحقیق کنید و ببینید خانواده ما چه طور خانواده‌ای هستند چه زحمت‌هایی برای انقلاب و آب‌وخاک‌مان که وظیفه‌مان بوده است، کشیده‌ایم. ما نه وابسته به حزبی بوده‌ایم و نه سیاسی بوده‌ایم و نه الحمدالله فامیل‌های‌مان سیاسی بوده‌اند. حالا نمی‌دانم از سر هیجان یا هر چیز دیگری بچه من جایی رفته است؛ خانوادگی، از طرف تمام فامیل‌ها تعهد می‌دهم اگر من و بچه من یا نزدیک‌ترین کس من در اغتشاشات بودند بدون چون و چرا محکوم به اعدام شویم.

تیمور صیدی در پاسخ به این سوال که آیا شما ملاقاتی با فرزندتان داشته‌اید، گفت: با بچه‌ام ملاقات داشتیم نمی‌شود دروغ گفت. همیشه زنگ می‌زند. اما تا سری آخر که حکم صادر کردند، نگذاشتند وکیل بر سر پرونده برود این اواخر یک لایحه روی پرونده گذاشته است. در حال حاضر هم وکیل اصلی ما آقای اسماعیل‌بیگی است. یک ابهاماتی در پرونده است نخست این که فیلم بسیار تاریک است. کسی که سطل آشغال را که تکان می‌دهد دستش تتو ندارد و پسر من تتو دارد. یک نکته‌هایی وجود دارد که باید اجازه دهیم آقای اسماعیل بیگی آنها را از نظر حقوق مشخص کنند.

وی در مورد شغل خود و فرزندش گفت: سامان در کار آهنگسازی و کارهای گرافیکی بود و خودم در چوبداری کارگر بودم.

تیمور صیدی با اشاره به درخواست خود از رئیس قوه قضائیه خاطرنشان کرد: درخواست دارم پسرم مورد بخشش قرار گیرد، اگر خطایی از پسر من سر زده است می‌خواهم که مورد بخشش و رأفت اسلامی قرار گیرد. حتی خانوادگی تعهد می‌دهیم اگر یکی از اعضای ما در یک جمعی به ضرر جمهوری اسلامی حرکتی کرد، بدون چون و چرا همه‌مان را اعدام کنند.

وی در پاسخ به این سوال که فرزندتان در کجا دستگیر شده است؟ وکیل فرزندتان می‌گوید در منزل یکی از دوستانش دستگیر شده است، گفت: بله درست است.

پدر سامان صیدی در پاسخ به این سوال که چند فرزند دارید، گفت: پسر اول‌مان در تصادف فوت کرد و مادر سامان همیشه مریض است و الان هم خیلی ناراحت است. ۲ دختر و یک پسر دارم.

وی با بیان اینکه درخواستم از مسئولان جمهوری اسلامی این است که می‌خواهم فرزندم را مورد رأفت و بخشش اسلامی قرار دهند. خدا می‌داند اگر خدایی نکرده اتفاقی پیش بیاید ما ۴، ۵ نفر مرده‌ایم و دیگر زندگی نداریم. همسرم و دخترم چند بار می‌خواستند خودکشی کنند که گفتم روله چیزی نیست صبر کن، خدا بزرگ است. به خدا همین الان هم جلوی‌شان را گرفته‌ام. خانواده‌ام از هم متلاشی می‌شود.

پدر سامان صیدی در مورد دستمزد وکلای پرونده فرزندش گفت: وکیل انتخابی خودشان آقای حسین سرتیپی دائم می‌گفت نمی‌گذارند من روی پرونده بروم چون پرونده امنیتی است. در واقع آقای اسماعیل‌بیگی هم وکیل تسخیری هستند زیرا وضعیت مالی ما ضعیف است. روز گذشته هم به دفتر قوه قضائیه درخواست ورود به پرونده داد که تا این ساعت که با شما حرف می‌زنم هنوز این اجازه را نداده‌اند.

وی گفت: ما جزو ایلات غرب کشور هستیم تا گیلانغرب و قصرشیرین؛ خدا می‌داند همسرم در منطقه غرب با تبر از این آب و خاک دفاع کرده است. بچه‌ام اینجا (کرمانشاه) بود و به خاطر یک لقمه نان به اطراف کرج رفت.