یک تمرین ساده برای سوزاندن چربی پشت میزکار

یک فرد آمریکایی به طور متوسط حدود ده ساعت در روز به صورت ثابت و کم‌تحرک بر روی صندلی می‌نشیند. همچنین شیوع پاندمی کرونا هم باعث شد که سیستم کار کردن پشت صندلی بیش از پیش رواج پیدا کند.

در سال‌های گذشته تحقیقات فراوانی بر روی اثرات درازمدت بی‌حرکت ماندن بر روی سلامتی انسان‌ها انجام شده است.

بر اساس نتایج این تحقیقات، بی‌حرکت ماندن اثرات جبران‌ناپذیری بر روی سلامت اعضای مختلف بدن مانند قلب داشته و زمینه‌ساز ایجاد یا تشدید بیماری‌های دیگری نظیر دیابت، مشکلات متابولیکی و آسیب‌های استخوانی در قسمت کمر می‌شود.

راهکار مقابله با این مشکلات، انجام تمرینات فیزیکی به طور صحیح و به میزان کافی است. به همین جهت در سال‌های اخیر تقاضا برای میز کارهای ایستاده و یا متصل به تردمیل به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

با این وجود ظاهرا روشی وجود دارد که می‌توان به کمک آن‌ها حتی در حالت نشسته نیز متابولیسم بدن را افزایش داد.

این تکنیک که توسط متخصصان دانشگاه هوستون طراحی شده است اساسا بر روی ماهیچه ساق پا متمرکز است و با تمرین دادن این ماهیچه، چربی سوزی بدن را به طرز چشمگیری ارتقا می‌دهد. این پتانسیل عضلات ساق پا تا به امروز کشف نشده باقی مانده بود.

در هسته این تمرین، تکنیکی موسوم به شنای عضله نعلی (ماهیچه سولئوس) قرار دارد که با فعال‌سازی این ماهیچه‌ها در ساق پا با حداقل فعالیت فیزیکی، متابولیسم بدن را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

سوزاندن چربی به کمک تمرین فعال‌سازی عضله نعلی

مهم‌ترین نکته در خصوص تمرینات پیشنهاد شده توسط دانشمندان دانشگاه هوستون، فعال نگه داشتن فرآیندهای متابولیکی بدن برای چند ساعت است. این اتفاق حتی در صورتی که فرد بر روی صندلی نشسته باشد هم قابل انجام بوده و بدون خسته کردن او، چربی سوزی را افزایش می‌دهد.

نکته کلیدی در خصوص تمرین مورد بحث این است که ثابت نگه داشتن ماهیچه نعلی باعث می‌شود که دریافت انرژی به کمترین میزان خود برسد. در روش شنای عضله نعلی، در حالی که پای جلو بر روی زمین ثابت نگه داشته می‌شود، پاشنه پای عقبی تا حداکثر میزان ممکن بالا رفته و سپس به آرامی به پایین حرکت داده می‌شود.‌

نتایج بررسی‌های دانشمندان دانشگاه هوستون حاکی از این است که با انجام این تست، ناحیه نعلی ساق پا به فعال‌ترین بخش بدن از حیث شکستن کربوهیدرات‌هایی نظیر گلوکز تبدیل می‌شود.

این تحقیق بر روی داوطلبانی با شرایط فیزیکی متفاوت انجام شد. بنابراین چه افرادی که ساعت‌های زیادی در روز را به طور ساکن سر جای خود می‌نشینند و چه ورزشکاران حرفه‌ای، همگی مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس این آزمایش، هیچ دارو یا ماده شیمیایی قادر به افزایش متابولیسم بدن به اندازه روش شنای عضله نعلی نیست.

نتایج این تحقیق که در مجله علمی iScience چاپ شده است، ادعا می‌کند که این روش در مقایسه با متدهای دیگری مانند دویدن روی تردمیل و یا پیروی از یک رژیم سفت و سخت، تاثیر بیشتری در پردازش بهتر گلوکز خون دارد.

شنای ماهیچه نعلی؛ موثرتر از هر روش دیگر برای چربی سوزی!

در حین انجام تمرین های شنای عضله نعلی به منظور سوزاندن چربی بیشتر مشخص شد که با انجام این تمرین، میزان دفع گلوکز به میزان ۵۲ درصد افزایش یافته و نیاز به انسولین نیز بلافاصله پس از مصرف یک نوشیدنی گلوکز هم حدود ۶۰ درصد کاهش می‌یابد. بعلاوه، استفاده از این روش همچنین نرخ سوزاندن چربی در بدن را نیز دو برابر کرده و سطح عمومی چربی خون را کاهش می‌دهد.

پروفسور مارک همیلتون، استاد بخش سلامتی و عملکرد انسانی دانشگاه هوستون، مدعی شد که اگرچه عضلات نعلی تنها یک درصد از وزن بدن را تشکیل می‌دهند، اما تمرین دادن صحیح آن‌ها می‌تواند نرخ چربی سوزی و هضم کربوهیدرات‌ها را تا دو یا حتی سه برابر ارتقا دهد.

دستاوردهای این پژوهش می‌تواند برای بسیاری افراد، به خصوص آن‌هایی که به دلیل شغلشان مجبورند ساعت‌ها بی‌حرکت پشت یک صندلی ثابت بایستند، بسیار حائز اهمیت باشد. همچنین شنای عضله نعلی می‌تواند برای افرادی که کار خود را از خانه انجام داده و به طور دائمی بین صندلی کار و مبل منزلشان در حال جابجایی هستند نیز بسیار مفید واقع شده و متابولیسم بدن این افراد را هم به طور چشمگیری افزایش دهد.

گجت‌های پوشیدنی نظیر ساعت‌های هوشمند یا مچ‌بندهای سلامتی عموما ثابت ماندن کاربر برای مدت طولانی را به او گوشزد می کنند. در این شرایط می‌توان با بهره‌گیری از تمرین شنای عضله نعلی با صرف حداقل انرژی، سوزاندن چربی در بدن را به حداکثر رساند